Βόρεια τής συνοικίας Άγιος Χριστόφορος – Νεάπολη, στη Νίκαια Πειραιά, στα όρια με το δήμο Κορυδαλλού, στις δυτικές πλαγιές μιας βαθιάς ρεματιάς, στο όρος Αιγάλεω, η οποία κατεβαίνει από την κορυφογραμμή, από την περιοχή λίγες δεκάδες μέτρα νοτιότερα των κεραιών, βρίσκεται η αβαθής με εντυπωσιακή είσοδο, Κόκκινη Σπηλιά, εικόνες από την οποία είχανε παρουσιαστεί στο παρόν ιστολόγιο: ανάρτηση τής 03.11.2020 και ανάρτηση τής 10.02.2022.
Η ρεματιά αυτή, όπως φαίνεται και στο χάρτη που ακολουθεί (βλέπε τον 2ο από το google maps)…
…αφενός σε συνδυασμό με μια άλλη που ξεκινάει από την ίδια περιοχή (λίγες δεκάδες μέτρα νοτιότερα των κεραιών στην κορυφογραμμή) και κατεβαίνει ανατολικά προς το νότιο μέρος τής συνοικίας «Σχιστό Κορυδαλλού», σχηματίζουν έναν λόφο που δεσπόζει των συνοικιών ανατολικά του, αφετέρου έχει αρκετά κακοτράχαλες όχθες στις οποίες προεξέχουνε βράχια με έντονες διαβρώσεις. Σε αυτό το πεδίο, εκτός της Κόκκινης Σπηλιάς υπάρχουνε και άλλες μικρότερες σπηλιές, κοιλώματα, βραχοσκεπή και γκρεμοί που ενίοτε ξεπερνούνε τα 20 μ. ύψος. Από παλαιότερες εξορμήσεις είχα εντοπίσει, οπτικά από μακριά, τρεις μικρές σπηλιές, τις οποίες αποφάσισα να προσεγγίσω το πρωινό τής 7ης Γενάρη 2023. Οι δύο, εικόνες από τις οποίες ακολουθούνε κατωτέρω, βρίσκονται η μία πάνω από την άλλη, σε απόκρημνο βράχο, στην ανατολική όχθη (η θέση τους: 37°59’30’’N 23°37’45’’E, έχει σημειωθεί στον προηγούμενο χάρτη) ενώ η τρίτη στη δυτική όχθη, ψηλά, στη βάση επιμήκους βράχου, πίσω και πάνω από την Κόκκινη Σπηλιά, σε μια υποτυπώδη πλατιά ρεματιά / μικρή επικλινή κοιλάδα, η οποία πέφτει στην προαναφερθείσα. Σε ευθεία βρίσκεται κοντά στις άλλες δύο, αλλά λόγω του κακοτράχαλου εδάφους είναι προτιμότερο, αν βρίσκεσαι σε αυτές, να κάνεις κύκλο, να επιστρέψεις στο δρόμο και να την προσεγγίσεις από πάνω. Σε αυτήν πάντως δεν πήγα τελικά λόγω του καιρού (όχι της βροχής αλλά της πιθανότητας καταιγίδας με κεραυνούς). Ευελπιστώ να την επισκεφτώ μελλοντικά.
Ξεκίνησα από ένα χώρο στάθμευσης, στο ύψος τού χώρου των κεραιών, και πήρα ένα σχετικά ευδιάκριτο μονοπάτι, το οποίο πολύ σύντομα φτάνει στην απόληξη τού βράχου στο νοτιοδυτικό κρημνώδες μέρος τού οποίου βρίσκονται οι δύο μικρές σπηλιές. Βλέποντας την πρώτη εικόνα, το μονοπάτι έρχεται στο σχετικά βατό μέρος μεταξύ του βράχου με τις δύο μικρές σπηλιές και του γκρεμού (δεξιά).
Η πάνω σπηλιά προσεγγίζεται μόνο με αναρρίχηση (από έμπειρο αναρριχητή) ή από δυτικά της (αριστερά της στις πρώτες τρεις εικόνες) αλλά το πέρασμα είναι επισφαλές. Τα τελευταία 2 μέτρα, πριν την είσοδο, γίνονται πάνω από το κενό, βάθους τουλάχιστον 15 μ., σε ελάχιστα εκατοστά βράχου να πατήσεις και όχι καλά σημεία για να πιαστείς. Δεν το επιχείρησα.
Οι 4η, 5η, 6η και 7η από τις εικόνες που ακολουθούνε ληφθήκανε από την κάτω σπηλιά. Το ύψος της πάντως είναι τέτοιο που οριακά, στην είσοδό της, στεκόμουνα όρθιος. Στην τελευταία εικόνα, από την είσοδο τής σπηλιάς, ξεχωρίζει η Κόκκινη Σπηλιά ενώ στην προτελευταία, δεξιά στην εικόνα, πάνω από την Κόκκινη Σπηλιά, οριακά, η απέναντι αβαθής ρεματιά, στο πάνω μέρος τής οποίας βρίσκεται η άλλη μικρή σπηλιά, που αναφέρθηκε νωρίτερα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου