13 Μαρτίου 2024

[στην παλιά προβιομηχανική παραδοσιακή ασβεστικάμινο στα Βίλια, 10.03.2024]

Όπως έχει αναφερθεί στο παρόν ιστολόγιο, σε όλους τούς ορεινούς ασβεστολιθικούς όγκους τού ελλαδικού χώρου και των νησιών μπορεί κάποιος να συναντήσει προβιομηχανικές ασβεστοκάμινες. Σίγουρα σε ορισμένες περιοχές συναντιούνται συχνότερα, όπως για παράδειγμα στον Υμηττό όπου έχω συναντήσει εικοσιπέντε (25) [εικόνες τους βρίσκονται στο παρόν ιστολόγιο ενώ οκτώ (8) από αυτές βρεθήκανε μετά την έκδοση τού φωτογραφικού λευκώματος για τις ασβεστοκάμινες Υμηττού-Πεντέλης-Ιεράς Οδού και οι οποίες ευελπιστώ να περιληφθούνε σε τυχόν επανέκδοση ή το πιθανότερο συμπληρωματική έκδοση μελλοντικά] και σε άλλες σπανιότερα. 
Στη δυτική αττική, στον ορεινό όγκο Πατέρας, τον μεγαλύτερο σε έκταση στην αττική, έχω συναντήσει δύο (2), μία παραθαλάσσια, κοντά στο Πόρτο Γερμενό, στο μονοπάτι τής Αλκυόνας και μία κοντά στον οικισμό Αγ. Παντελεήμονας Μάνδρας, δίπλα στην Π.Ε.Ο. Ελευσίνας Θήβας. Εξ όσων γνωρίζω, από ηλεκτρονικούς χάρτες όπως το topoguide ή έχω εντοπίσει από το Google maps, υπάρχουνε πολλές στις νοτιοανατολικές του παρυφές, βορειοανατολικά των Μεγάρων και δυτικά / βορειοδυτικά τής Νέας Περάμου. Το πρόβλημα δυστυχώς είναι οι πολλές διάσπαρτες στάνες και τα περιφερόμενα τσοπανόσκυλα στην περιοχή.
Στην περιοχή των Γερανείων υπάρχουνε σίγουρα πέντε έξι στις παρυφές τους, στα βόρεια τής Κινέττας.
Στον Κιθαιρώνα, η κορυφογραμμή τού οποίου είναι το φυσικό σύνορο Βοιωτίας – Αττικής, υπάρχουνε πολλά, διάσπαρτα, στις βόρειες / βορειοδυτικές παρυφές του, στη Βοιωτία, δυτικά των Πλαταιών μέχρι πέρα τη Λιβαδόστρα / Λιβαδόστρατα στο Κορομπίλι. Στις νότιες παρυφές του, συνάντησα ένα, στη θέση  38°10’13’’N 23°18’16’’E, λίγο έξω από τα Βίλια, ακριβώς δίπλα στο δρόμο που ανεβαίνει Κιθαιρώνα, πριν τη διασταύρωση προς Αγ. Νεκτάριο, το οποίο κάποιοι το αξιολόγησαν ως κάδο σκουπιδιών:



Δεν υπάρχουν σχόλια: