22 Μαρτίου 2024

[στη σπηλιά «της συκιάς», στο όρος Αιγάλεω, 21.03.2024]

Για το λόφο, στο ανατολικό μέρος τού όρους Αιγάλεω, ο οποίος βρίσκεται βόρεια τής συνοικίας Άγιος Χριστόφορος – Νεάπολη, στη Νίκαια Πειραιά, βορειοδυτικά τού δήμου Κορυδαλλού και δυτικά / νοτιοδυτικά τής συνοικίας Σχιστού Κορυδαλλού, νότια τής περιοχής με κεραίες κινητής τηλεφωνίας: Κέντρο Εκπομπής "Πυροβολεία Αιγάλεω" και ανατολικά τής ρεματιάς, η οποία τον χωρίζει από το λόφο με την Κόκκινη Σπηλιά, έχουμε αναφερθεί πριν 2,5 μήνες και τις δύο σπηλίτσες στο δυτικό του άκρο.

Αφορμή για το παρόν αποτέλεσαν οι πληροφορίες πού μου έδωσε ο κ. Τάσος Λύτρας, τον οποίο και ευχαριστώ ιδιαίτερα, για μια σπηλιά, «της συκιάς» (από τη συκιά που βρίσκεται στην είσοδό της), στη θέση 37°59’37’’N 23°38’08’’E, στις ανατολικές πλαγιές του ανωτέρω λόφου.

Για να την προσεγγίσει κανείς μπορεί είτε να ανέβει το λόφο, εκτός μονοπατιού, από ανατολικά, από τις συνοικίες «Σχιστό Κορυδαλλού» ή «Καραβάς Νταμάρια», που θα ήτανε, υποθέτω, ευκολότερο αλλά, στην υπόψη περιοχή / πλαγιά, υπάρχουνε διάσπαρτα σπίτια μες σε περιφραγμένα ή όχι οικόπεδα, ενίοτε με σκυλιά, και αυτό θα μπορούσε να αποδειχθεί σοβαρό πρόβλημα είτε κατεβαίνοντας, επίσης εκτός μονοπατιού, από την οδ. Αθανασίου Διάκου, στο ύψος των κεραιών κινητής τηλεφωνίας, που είναι η διαδρομή την οποία ακολούθησα και έχει σημειωθεί στο χάρτη από τη wikimapia (κάτω από τον οποίο έχω επισυνάψει και χάρτη από το Google maps για να φανεί το ανάγλυφο):

































Ακολουθούν εικόνες από
-τη σύντομη διαδρομή μέχρι τη σπηλιά «της συκιάς». Δυστυχώς στις πρώτες δεκάδες μέτρα υπάρχουνε πολλά διάσπαρτα σκουπίδια από άτομα που αγναντεύουνε, σε εισαγωγικά ή μη, τη θέα από ψηλά, από πρόχειρο χώρο στάθμευσης, στην οδό Αθανασίου Διάκου, και αμφιβάλω αν, έχοντας προβλέψει τις εικόνες στο δρόμο προς τιμήν του, θα απαντούσε αρνητικά στην πρόταση τού Ομέρ Βρυώνη...:





















-τη σπηλιά «της συκιάς»:

--την είσοδό της, η οποία είναι έντονα επικλινής – ο πρώτος θάλαμος βρίσκεται περί τα δύο μέτρα κάτω – αλλά η συκιά κατά κάποιο τρόπο διευκολύνει το κατέβασμα, παρέχοντας ασφαλή στηρίγματα / σημεία να πιαστείς και τον κύριο θάλαμο. Έχει, με μια πρόχειρη ματιά, διαστάσεις πάνω από 5Χ4 μ. και αντίστοιχο ύψος. Δεξιά, όπως μπαίνεις, υπάρχει πέρασμα, με ξερολιθιά μπροστά του, προς ένα μικρότερο αλλά ευρύχωρο θάλαμο. Αριστερά, στο βάθος, όπως μπαίνεις, υπάρχει επιμήκης σχισμή, που την προχωρά κανείς άνετα, αρκετών μέτρων μήκους. Η οροφή τής σπηλιάς είναι ελαφρά καπνισμένη.:



























--το θάλαμο δεξιά:




















--την επιμήκη σχισμή, η οποία μετά από καμιά 8αριά μ., καταλήγει σε δύο ρηχές εσοχές στο πέτρωμα στο βάθος της. Στην υπόψη σχισμή υπάρχει και ενεργή σταγονορροή.:


























--την είσοδο τής σπηλιάς, από μέσα προς τα έξω (πλην της πρώτης, που αφορά μικρή τρύπα δίπλα στην είσοδο):




















-μια ξερολιθιά (παλιά στρούγκα;), από την οποία πέρασα επιστρέφοντας, ακολουθώντας ένα υποτυπώδες μονοπάτι (το οποίο διακρίνεται οριακά αλλά μάλλον περισσότερο ανεβαίνοντας από τη σπηλιά «της συκιάς» – κατεβαίνοντας δεν το είχα δει), το οποίο περνά βορειότερα και κάτω από το πιο ψηλό σημείο τού λόφου, και μια σπηλίτσα στο βράχο πίσω από την ξερολιθιά:





Δεν υπάρχουν σχόλια: