Το ζεστό πρωινό τού Σαββάτου 8 Ιούνη 2024, προσφερόταν οριακά, υπό την προϋπόθεση ότι η έκθεση στον ήλιο θα ήτανε περιορισμένη και η εξόρμηση θα ολοκληρωνότανε πριν τις 10 το πολύ 10.30 π.μ., για πορεία σε κάποια διαδρομή μες σε δάσος περιαστικού βουνού τής Αθήνας. Δυστυχώς οι επιστημονικές προγνώσεις, από την όλη πορεία τού καιρού, από το περσινό φθινόπωρο και μετά, δείχνανε, για φέτος, ένα ακραία ζεστό καιρό σε όλο τον πλανήτη και καλοκαίρι στο βόρειο ημισφαίριο. Από ό,τι διαβάζουμε – αναφέρομαι πάντα σε άρθρα βασισμένα σε επιστημονικά δεδομένα και ποτέ σε αντιεπιστημονικές δοξασίες ή έρευνες στηριγμένες και παραγγελμένες από οργανισμούς και άτομα που ενδιαφέρονται για το βραχυπρόθεσμο οικονομικό τους κέρδος, εκτιμώντας, υποθέτω, ότι αυτοί θα βρούνε τρόπο να φτιάξουνε κλειστότητες–νησιά, περιτριγυρισμένα από μια κόλαση απλωμένη σε όλη την επιφάνεια τής γης, μες στα οποία θα απολαμβάνουνε τον πλούτο τους – αν η φετινή χρονιά δεν αποτελεί ένα ακραίο επεισόδιο – μια προειδοποίηση που πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη, αλλά πρόκειται για την είσοδό μας στην κανονικότητα που πλάσαμε εμείς, το ανθρώπινο είδος, τότε δυστυχώς φαίνεται ότι επαληθεύονται τα χειρότερα σενάρια κατάρρευσης τού κλίματος, όπως το ξέραμε, προς ένα μη βιώσιμο, παρά σε λίγα μεμονωμένα σημεία στον πλανήτη. Δεν είναι μόνο η αλόγιστη καύση ορυκτών καυσίμων, αλλά και η καταστροφικές πυρκαγιές σε δασικές εκτάσεις που αντίστοιχες μόνο σε προγενέστερους, εκατομμύρια χρόνια πίσω, «αφανισμούς» είχε γνωρίσει ο πλανήτης. Όταν για παράδειγμα την άνοιξη τού 2023 καήκανε 100.000.000 στρέμματα δάσους (μια Ελλάδα δηλαδή!) στον Καναδά, δεν είναι δυνατόν αυτό να μην έχει σοβαρές συνέπειες στο παγκόσμιο κλίμα τη στιγμή, μάλιστα, που εκτάσεις δεκάδων εκατομμυρίων στρεμμάτων καίγονται σε ετήσια βάση στη Σιβηρία, την Αυστραλία και πρόσφατα, στην περίοδο τής τραγικής 4ετίας Μπολσονάρου, στη Βραζιλία κ.λπ.
Το πρωινό λοιπόν του Σαββάτου 8 Ιούνη 2024, ακολούθησα τη διαδρομή, στη δυτική Πεντέλη, από το παλιό λατομείο, στο τέλος τής οδού Πλάτωνος, στην Πολιτεία Κηφισιάς, μέχρι το φρούριο Καστρίτσα, πάνω από τη συνοικία Καστρί Κηφισιάς. Εικόνες από το υπόψη ελληνιστικό φρούριο με το αυθαίρετο πρόχειρο εκκλησάκι, μες στον αρχαιολογικό χώρο! είχανε παρουσιαστεί και πριν οκτώ περίπου χρόνια.
Η διαδρομή έχει σημειωθεί στο χάρτη από τη wikimapia:
Ακολουθούν εικόνες από:
To ανηφορικό μονοπάτι από το σημείο που ξεκίνησα μέχρι το σημείο που πήρα το κατηφορικό μονοπάτι προς τα δυτικά / βορειοδυτικά:
-στην επόμενη το σημείο που ένα άλλο μονοπάτι, που έρχεται από νοτιοδυτικά, από το τέλος τής οδού Στρ. Μακρυγιάννη, στην Πολιτεία, συναντά αυτό που ανέβαινα:
Το κατηφορικό μονοπάτι, μες σε στενή βατή ρεματιά, που αμέσως μετά που περνάει το λόφο που βρίσκεται το φρούριο Καστρίτσα (ο λόφος διακρίνεται στις δύο πρώτες εικόνες), βγαίνει στη συνοικία Άνω Καστρί:
-στην επόμενη, σημείο όπου το μονοπάτι διακλαδίζεται σε δύο: ένα που συνεχίζει προς Άνω Καστρί και ένα, αριστερά κατεβαίνοντας, που βγαίνει νοτιότερα στο μονοπάτι, το οποίο πήρα στην επιστροφή:
-από το ξέφωτο τής επόμενης εικόνας, άφησα το κατηφορικό μονοπάτι και ακολούθησα ένα νότια που ανεβαίνει στο λόφο Καστρίτσα με το αρχαίο φρούριο:
Το ανηφορικό μονοπάτι προς την κορυφογραμμή τού λόφου Καστρίτσα:
-στο video που ακολουθεί, στο τέλος του, διακρίνεται η συνοικία Εκάλη:
Τη διαδρομή μες στο φρούριο:
-στην επόμενη, στο βόρειο μέρος, ίχνη οχύρωσης:
-στην επόμενη, ίχνη θέσης αρχαίου πύργου:
-στις επόμενες ερείπια τής οχύρωσης προς τα ανατολικά (στη δεύτερη διακρίνεται το αυθαίρετο πρόχειρο εκκλησάκι Αγ. Φανουρίου, που κατασκευάστηκε το 1957):
Από την κορυφή τού λόφου, με εξαιρετική θέα!:
Από το πιο ομαλό, συγκριτικά με αυτό που ήρθα, μονοπάτι, εξαιρετικά σηματοδοτημένο με κούκους, μέσω του οποίου επέστεψα προς το αρχικό μονοπάτι που βγάζει στο τέρμα τής οδού Πλάτωνος, από όπου δηλαδή ξεκίνησα (σ.σ. είναι το μονοπάτι στο οποίο βγάζει και άλλο μονοπάτι, την αρχή τού οποίου είχα συναντήσει, ως διακλάδωση, κατεβαίνοντας, στο σημείο ανωτέρω εικόνας, με κόκκινο σημάδι διασταύρωσης πάνω σε πέτρα). Να σημειωθεί ότι το μονοπάτι κινείται νοτιοανατολικά μέχρι ένα ξέφωτο, αμέσως μετά μια πυκνή συστάδα νεαρών πεύκων. Εκεί διακλαδίζεται σε ένα που συνεχίσει νότια (σ.σ. δεν γνωρίζω αν βγαίνει σε ένα άλλο μονοπάτι παρακάτω ή στην Πολιτεία) και σε αυτό που συνέχισα, προς τα ανατολικά.:
ΥΓ. Ευελπιστώ να μην χρειαστεί να περάσει πολύς χρόνος μέχρι την επόμενη ανάρτηση, που θα αφορά πεζοπορική ορεινή διαδρομή σε περιοχές Αττικής και κοντινών νομών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου