Το όρος Πάστρα είναι ένα επίμηκες όρος, στη διεύθυνση Α-Δ, που συνδέει τα όρη τής Πάρνηθας και του Κιθαιρώνα σε μια οροσειρά που εκτείνεται σε όλο σχεδόν το όριο μεταξύ τής Αττικής και της Βοιωτίας. Όρος όχι τόσο γνωστό όσο οι εξ ανατολών και δυτικών γείτονές του και χαμηλότερο από αυτούς. Φτάνει τα 1.025 μ – στην κορυφή Κούρτεζα που βρίσκεται στα δυτικά του. Το μήκος του ξεπερνά τα 12,5 χλμ ενώ το πλάτος του δεν ξεπερνά τα 3 χλμ.
Στις νοτιοδυτικές του παρυφές βρίσκεται, σε πολύ καλή κατάσταση, το αρχαίο φρούριο των Ελευθερών.
Όλη η κορυφογραμμή καταλαμβάνεται από ανεμογεννήτριες. Οι βόρειες πλαγιές του καλύπτονται από πυκνό δάσος πουρναριών ενώ οι νότιες του από ένα πυκνό πανάρχαιο δάσος (κυρίως) πεύκων και κουμαριών, το μοναδικό ίσως στην αττική ενιαίο δάσος που δεν έχει καεί εδώ και πολλές δεκαετίες ίσως και αιώνες.
Συνδέεται με ένα τραγικό γεγονός: Στις 20 Δεκέμβρη 1997, ένα αεροσκάφος C-130 τής Πολεμικής Αεροπορίας, έπεσε στο όρος Πάστρα, βόρεια τής Οινόης, με αποτέλεσμα τον θάνατο των πέντε μελών του πληρώματος.
Το πρωινό τής 6ης Γενάρη 2025, ακολούθησα μια πανέμορφη, εύκολη, διαδρομή στο όρος Πάστρα, από τη μονή Οσίου Μελετίου μέχρι το ομώνυμο με τη μονή Σπήλαιο, διαμορφωμένο σε θρησκευτικό χώρο.
Η διαδρομή έχει σημειωθεί στο χάρτη από τηwikimapia, που ακολουθεί, στον οποίο έχω προσθέσει ένθετο χάρτη με τη θέση τού όρους Πάστρα στην περιοχή μεταξύ Αττικής και Βοιωτίας:
Ακολουθούν εικόνες από τη διαδρομή:
Από το σημείο που βρίσκεται ένας ξύλινος σταυρός, λίγες δεκάδες μέτρα νότια των κτιρίων τής μονής Οσίου Μελετίου, αλλά στον περιβάλλοντα χώρο της (νότια στο βάθος ο ορίζοντας κλείνει με το όρος Πατέρας):
Από τη διαδρομή προς το Σπήλαιο:
Στο σημείο, του δασικού χωματόδρομου, που βρίσκεται ο σχισμένος βράχος, ακολούθησα τη διακλάδωση του βορειοδυτικά. Στην περιοχή αυτή βρίσκονται πολλά, κάποια πολύ μεγάλα, βράχια, πεσμένα, από την ορθοπλαγιά από πάνω, προφανώς μετά από σεισμούς. Ο χωματόδρομος σύντομα συνεχίζει ως μονοπάτι υποστηριγμένο από ξερολιθιά / αναβαθμίδα.
Από το χώρο τού Σπηλαίου, στον οποίο υπάρχουν αρκετές ενεργές σταγονορροές:
Το μονοπάτι συνεχίζει λίγα μέτρα ακόμα μέχρι έναν εντυπωσιακών διαστάσεων αποκολλημένο βράχο και τη σχισμή που ανοίχτηκε:
Πριν την επιστροφή συνέχισα λίγες δεκάδες μέτρα μέχρι τις Πόρτες, στην κορυφογραμμή και την εντυπωσιακή θέα προς τη νοτιοδυτική Βοιωτία με τα οροπέδια και τις πεδιάδες να είναι σκεπασμένες με χαμηλή νέφωση / πυκνή ομίχλη:
Κλείνω με μια κακή εικόνα, δείγμα μικρό δυστυχώς (σ.σ ό,τι μπόρεσα να μαζέψω στον κουβά που βρήκα πεταμένο δίπλα στο χωματόδρομο) της αδιαφορίας μας για αυτό το πανέμορφο περιβάλλον, που δεν το αξίζουμε. Συνηθισμένη δυστυχώς. Το χειρότερο όμως είναι ότι σε αυτόν το χωματόδρομο περνάνε μόνο ορεινοί πεζοπόροι, κτηνοτρόφοι και υλοτόμοι. Άνθρωποι δηλαδή που θα έπρεπε να δίνουνε το παράδειγμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου