Οι συντεταγμένες των αλόγων [Jim Morrison, μετ. ΦΚ]

Οι συντεταγμένες των αλόγων

Σαν πέλαγο που ακύμαντο
Μια πανοπλία σκαρώνει
Και τα μουντά, εκτρωματικά
Νερά θρέφουν τελώνια,
Τότε η πλεύση η αληθινή
Έχει πλέον πεθάνει.

Στιγμή αμηχανίας θα ζει,
Το πρώτο ζώο αλαφραίνει
Πόδια μαινόμενα αντλούν
Πράσινο καλπασμό
Άγριο και απείθαρχο
Τ’ άλογο τριποδίζει
Βαραίνουνε οι κεφαλές
Η πόζα
Η λεπτότητα
Η παύση
Η συγκατάθεση
Στην αγωνία των ρουθουνιών
Που άλαλη διυλίζει
Προσεκτικά και πάνω της
Χρυσόβουλο φορεί.

Horse Latitudes

When the still sea conspires
An armor
And her sullen and aborted currents
Breed tiny monsters
True sailing is dead.

Awkward instant 
And the first animal is jettisoned 
Legs furiously pumping 
Their stiff green gallop 
And heads bob up 
Poise 
Delicate 
Pause 
Consent 
In mute nostril agony 
Carefully refined 
And sealed over