Ne Me Quitte Pas [Jacques Brel (Jacques Romain Georges Brel), μετ. ΦΚ]

Μην μ’ εγκαταλείπεις

Μην μ’ εγκαταλείπεις
Πρέπει να ξεχάσω
Όλα παν να ξεχαστούν
Όλα όσα φύγαν πια
Να ξεχνάς το χρόνο
Τις παρεξηγήσεις
Το χαμένο χρόνο
Δηλαδή πως είναι
Να ξεχνάς τις ώρες
Που άλλοτε σκοτώναν 
Με μαχαιριές από «γιατί;»
Την καρδιά της ευτυχίας
Μην μ’ εγκαταλείπεις
Μην μ’ εγκαταλείπεις
Μην μ’ εγκαταλείπεις
Μην μ’ εγκαταλείπεις

Θα σου χαρίσω
Τα μαργαριτάρια της βροχής
Που τα φέρανε από χώρες
Όπου δεν βρέχει ποτέ
Θα διασχίσω όλη τη γη
Ακόμη και πέρα απ’ το θάνατό μου
Για να σκεπάσω το σώμα σου
Με χρυσάφι και φως
Θα σκάψω ένα χώρο
Όπου  η αγάπη βασιλεύει
Κι είναι νομοθέτης
Όπου εσύ θάσαι βασίλισσα
Μην μ’ εγκαταλείπεις
Μην μ’ εγκαταλείπεις
Μην μ’ εγκαταλείπεις
Μην μ’ εγκαταλείπεις

Μην μ’ εγκαταλείπεις
Θα ψάξω να βρω
Αμφίσημες λέξεις
Που θα καταλάβεις
Θα σου μιλάω
Για κείνους τους εραστές
Που είδαν δυο φορές
Τις καρδιές τους να φιλιούνται
Θα σου αφηγηθώ
Την ιστορία αυτού του βασιλιά
Που έλιωνε απ’ τον πόθο
Αφού δεν σε είχε γνωρίσει
Μην μ’ εγκαταλείπεις
Μην μ’ εγκαταλείπεις
Μην μ’ εγκαταλείπεις
Μην μ’ εγκαταλείπεις

Βλέπαμε συχνά
Να φουντώνει η φωτιά
Ενός παμπάλαιου ηφαίστειου
Που το θεωρούσαν ξεθυμασμένο
Πώς φάνταζε
Με τα καμένα του χώματα
Που βλάσταιναν στάρι
Πιο πολύ κι από ένα ωραίο Απρίλη
Κι όταν πέφτει το βράδυ
Σ’ έναν ουρανό χαράζει
Το  κόκκινο και το μαύρο
Δεν μπορείς να τα συνδυάσεις
Μην μ’ εγκαταλείπεις
Μην μ’ εγκαταλείπεις
Μην μ’ εγκαταλείπεις
Μην μ’ εγκαταλείπεις

Μην μ’ εγκαταλείπεις
Δεν πάω άλλο να κλάψω
Ούτε θα μιλήσω
Θα κρυφτώ εδώ
Και θα σε κοιτάζω
Να χορεύεις και να χαμογελάς
Και θα σ’ ακούω
Να τραγουδάς και να γελάς
Άσε με να γίνω
Σκιά της σκιάς σου
Σκιά του χεριού σου
Σκιά του κουταβιού σου
Μην μ’ εγκαταλείπεις
Μην μ’ εγκαταλείπεις
Μην μ’ εγκαταλείπεις
Μην μ’ εγκαταλείπεις


Ne Me Quitte Pas

Ne me quitte pas
Il faut oublier
Tout peut s'oublier
Qui s'enfuit déjà
Oublier le temps
Des malentendus
Et le temps perdu
A savoir comment
Oublier ces heures
Qui tuaient parfois
A coups de pourquoi
Le cœur du bonheur
Ne me quitte pas
Ne me quitte pas
Ne me quitte pas
Ne me quitte pas

Moi je t'offrirai
Des perles de pluie
Venues de pays
Où il ne pleut pas
Je creuserai la terre
Jusqu'après ma mort
Pour couvrir ton corps
D'or et de lumière
Je ferai un domaine
Où l'amour sera roi
Où l'amour sera loi
Où tu seras reine
Ne me quitte pas
Ne me quitte pas
Ne me quitte pas
Ne me quitte pas

Ne me quitte pas
Je t'inventerai
Des mots insensés
Que tu comprendras
Je te parlerai
De ces amants-là
Qui ont vu deux fois
Leurs cœurs s'embrasser
Je te raconterai
L'histoire de ce roi
Mort de n'avoir pas
Pu te rencontrer
Ne me quitte pas
Ne me quitte pas
Ne me quitte pas
Ne me quitte pas

On a vu souvent
Rejaillir le feu
D'un ancien volcan
Qu'on croyait trop vieux
Il est paraît-il
Des terres brûlées
Donnant plus de blé
Qu'un meilleur avril
Et quand vient le soir
Pour qu'un ciel flamboie
Le rouge et le noir
Ne s'épousent-ils pas
Ne me quitte pas
Ne me quitte pas
Ne me quitte pas
Ne me quitte pas

Ne me quitte pas
Je ne vais plus pleurer
Je ne vais plus parler
Je me cacherai là
A te regarder
Danser et sourire
Et à t'écouter
Chanter et puis rire
Laisse-moi devenir
L'ombre de ton ombre
L'ombre de ta main
L'ombre de ton chien
Ne me quitte pas
Ne me quitte pas
Ne me quitte pas
Ne me quitte pas.