16 Ιανουαρίου 2016

Take this waltz [Leonard Cohen / Federico Garcia Lorca, μετ. ΦΚ]


Take this waltz
Songwriters: Leonard Cohen / Federico Garcia Lorca

Now in Vienna there are ten pretty women
There's a shoulder where Death comes to cry
There's a lobby with nine hundred windows
There's a tree where the doves go to die
There's a piece that was torn from the morning,
And it hangs in the Gallery of Frost

Take this waltz, take this waltz
Take this waltz with the clamp on its jaws
I want you, I want you, I want you
On a chair with a dead magazine
In the cave at the tip of the lilly,
In some hallway where love's never been
On a bed where the moon has been sweating,
In a cry filled with footsteps and sand

Take this waltz, take this waltz
Take its broken waist in your hand
This waltz, this waltz, this waltz, this waltz
With its very own breath of brandy and Death
Dragging its tail in the sea

There's a concert hall in Vienna
Where your mouth had a thousand reviews
There's a bar where the boys have stopped talking
They've been sentenced to death by the blues
Ah, but who is it climbs to your picture
With a garland of freshly cut tears?

Take this waltz, take this waltz
Take this waltz, it's been dying for years

There's an attic where children are playing,
Where I've got to lie down with you soon,
In a dream of Hungarian lanterns,
In the mist of some sweet afternoon
And I'll see what you've chained to your sorrow,
All your sheep and your lillies of snow

Take this waltz, take this waltz
With its "I'll never forget you, you know!"

This waltz, this waltz, this waltz, this waltz
With its very own breath of brandy and Death
Dragging its tail in the sea

And I'll dance with you in Vienna
I'll be wearing a river's disguise
The hyacinth wild on my shoulder,
My mouth on the dew of your thighs

And I'll bury my soul in a scrapbook,
With the photographs there, and the moss
And I'll yield to the flood of your beauty
My cheap violin and my cross
And you'll carry me down on your dancing
To the pools that you lift on your wrist
O my love, o my love
Take this waltz, take this waltz
It's yours now. It's all that there is.


Χορέψτε αυτό το βαλς
Μουσική/Στίχοι: Λέοναρντ Κοέν / Φεντερίκο Γκαρσία Λόρκα

Τώρα στη Βιέννη ζουν δέκα όμορφες κόρες
Ζει κάποια που στην πλάτη της πάει και κλαίει ο χάρος
Είναι μια αίθουσα με εννιακόσια παράθυρα
Είναι ένα δέντρο, όπου τα περιστέρια παν να πεθάνουν
Είναι ένας πίνακας κομμένος απ’ την αυγή
Και κρεμασμένος στην Πινακοθήκη της Παγωνιάς

Χορέψτε αυτό το βαλς, χορέψτε αυτό το βαλς,
Χορέψτε αυτό το βαλς με τις δαγκάνες  του
Σε θέλω, σε θέλω, σε θέλω
Πάνω σ’ ένα κάθισμα μ’ ένα νεκρό περιοδικό
Σε μια σπηλιά στην άκρη ενός κρίνου,
Σε κάποιο διάδρομο όπου η αγάπη δεν πήγε ποτέ της
Σ’ ένα κρεβάτι που το φεγγάρι ίδρωνε από ώρα,
Σε μια κραυγή γεμάτη από βήματα και άμμο

Χορέψτε αυτό το βαλς, χορέψτε αυτό το βαλς,
Σφίξτε τη σπαστή του μέση στην παλάμη σας
Αυτό το βαλς, αυτό το βαλς, αυτό το βαλς, αυτό το βαλς  
Με την καταδική του ανάσα από μπράντυ και θάνατο
Σέρνοντας την ουρά του στη θάλασσα

Είναι μια αίθουσα συναυλιών στη Βιέννη
Όπου το στόμα σας μιλάει για χίλιες θεωρήσεις
Είναι ένα καπηλειό, όπου  τ’ αγόρια σταματήσαν να μιλάνε
Καταδικάστηκαν σε θάνατο απ’ τα μπλουζ
Αχ, όμως ποιος σκαρφαλώνει στην εικόνα σου 
με μια γιρλάντα φρεσκοκομμένων δακρύων;

Χορέψτε αυτό το βαλς, χορέψτε αυτό το βαλς, 
χορέψτε αυτό το βαλς, που για χρόνια πεθαίνει

Είναι λοιπόν μια σοφίτα όπου τα παιδιά  παίζουν,
Όπου εγώ πρέπει να ξαπλώσω μαζί σου σε λίγο,
Σ’ ένα όνειρο με ουγγαρέζικα φανάρια,
Στην ομίχλη κάποιου γλυκού  απογεύματος
Και θα δω τι έχεις δέσει με αλυσίδες στον καημό σου,
Και στα αρνάκια και τα χιονολούλουδα

Χορέψτε αυτό το βαλς, χορέψτε αυτό το βαλς,
Με κείνο το «δεν θα σε ξεχάσω ποτέ μα ποτέ, να το ξέρεις!»

Αυτό το βαλς, αυτό το βαλς, αυτό το βαλς, αυτό το βαλς
Με την καταδική του ανάσα από μπράντυ και θάνατο
Σέρνοντας την ουρά του στη θάλασσα

Και θα χορέψω μαζί σου στη Βιέννη
Φορώντας τη μεταμφίεση ενός ποταμού
Με ένα άγριο ζουμπούλι στο πέτο μου,
Με το στόμα μου μέσα στη δροσιά των μηρών σου

Και θα θάψω την ψυχή μου σ’ ένα λεύκωμα με αποκόμματα,
Με τις φωτογραφίες εκεί και τα βρύα
Και θα υποκύψω στην πλημμύρα της ομορφιάς σου
Το φτηνό μου βιολί  και το σταυρό μου
Και θα με πάρεις και θα με απιθώσεις στο δάπεδο με το χορό σου
Στις στέρνες που σηκώνεις με τον καρπό σου
Ω αγάπη μου, ω αγάπη μου
Χορέψτε αυτό το βαλς, χορέψτε αυτό το βαλς,
Τώρα είναι δικό σου. Αυτό είναι όλο ό,τι υπάρχει στ’ αλήθεια.

Δεν υπάρχουν σχόλια: