13 Αυγούστου 2016

Νικόλας Άσιμος... αναγκαστικά δηλαδή...

... γιατί δεν μπορεί να «πέφτεις από τα σύννεφα» ΤΩΡΑ για την κάθε ηλιθιότητα που βαφτίζει τραγούδι ο κάθε μεταπράτης εμποράκος ψεύτικων αναγκών (ιδεοληψιών καλύτερα) TUS, στα πλαίσια φυσικά της γνωστής περπατημένης: βρίζοντάς με τελικά με διαφημίζουν, και να μην είσαι ήδη στραπατσαρισμένος από την ανέκαθεν πολιτική, που στηρίχθηκε και στηρίζεται το κάθε ηλεκτρονικό ή έντυπο «ψυχαγωγικό» μέσο και όλο το life style, προώθησης του κάθε προϊόντος της τελευταίας τεχνολογίας θηλυκών ή αρσενικών Barbie να βγάζει σε δημόσια θέα ή να φροντίζει να διαγράφονται τα προσόντα του.

--------------------------        

στους/ις δικαιωμένους/ες από το κατέβασμα του βίντεο με τα εκατοντάδες χιλιάδες views

αναγκαστικά δηλαδή... από το Αναζητώντας Κροκανθρώπους:

Χρειάζομαι μια γυναίκα για σύντροφο. Όχι απλά σεξουαλικό σύντροφο. Αυτά δε θα τα μπορέσω ξανά.
Χρειάζομαι μια γυναίκα για σύντροφο. Χρειάζομαι μια γυναίκα για να ξανοιχτώ. Για να το δώσω όλα.
Για να ζήσω και να πεθάνω άλλες τόσες φορές απ’ όσες έζησα και πέθανα. Χρειάζομαι μια γυναίκα για να ξαναγεννηθώ.
Όμως πάντοτε συμβαίνει. Το ‘ξερα. Αλλά πάντοτε το ξέχναγα. Πάντοτε το ήθελα να χρειάζομαι. Και να χρειάζομαι γυναίκα.
Αλλά οι γυναίκες δε με πιάνουνε. Ίσως δε τις πιάνω κι εγώ. Άλλες συχνότητες.
Πάντοτε συμβαίνει. Κι όμως παρ’ όλα αυτά χρειάζομαι. 
Χρειάζομαι ο φίλος μου να ‘ναι γένους θηλυκού.

--------------------------

Σου μίλησαν για υποτίμηση της γυναίκας.
Αλλά είναι αυτοί οι ίδιοι που σε δέχονται υποτιμώντας σε γιατί είσαι το ασθενές. Εμένα δεν με δέχτηκαν ποτέ. Κι ας έκανες σ’ αυτούς χειρότερα απ’ ότι εγώ.
Το πρόβλημα δεν είναι, αυτοί. Αλλά εσύ γυναίκα. Αν το ανέχεσαι ετούτο.
Αν δέχεσαι τη δικαιολογία. Αυτή που σου ‘χουν ράψει στα μέτρα τα δικά τους, αλλά και στα δικά σου μέτρα, αν συνεχίσεις να το χρησιμοποιείς αυτό γυναίκα. Γιατί μπορεί και τούτο να βολέψει και τις δυο μεριές. 
Αλλά νομίζω πως τα ξέρεις. Το ξέρω πως το ξέρεις.
Τότε γιατί το γράφω και προσπαθώ να θυμηθώ πως το ‘χα πρωτοπεί. Και δε θα το ‘χα γράψει έτσι ακριβώς. Μα δε γράφω ούτε για σένα, ούτε για μένα. Αλλά για το βιβλίο. Για να το διαβάσεις
εσύ αρσενικό
εσύ θηλυκό
Για να μη μένει το κενό, ότι δεν έχω κάνει, το καλύτερο ακόμα και γι’ αυτό.

--------------------------

Δε μ’ ενδιαφέρει αν τη βρίσκεις στο γαμήσι. Δεν μ’ ενδιαφέρει άμα λες πως πηδιέσαι με τρεις και ευτυχώς που ήταν τρεις γιατί δεν είχες άλλες τρύπες να χρησιμοποιήσεις. Δε μ’ ενδιαφέρουν όλα αυτά που λες γιατί άμα θες να ξέρεις εγώ δε μπορώ να χρησιμοποιώ άσχετους από μένα, έξω από μένα, και τελείως διαφορετικούς από μένα για να βουλώσω τις τρύπες μου απλώς. Ακριβώς εγώ διαλέγω έτσι, συ αλλιώς. Εγώ έχω πια κόψει με τους άσχετους, τους έξω από μένα.
Κρατώ ελεύθερες τις τρύπες μου και στον αέρα ανοιχτές, παρά τοιουτοτρόπως χρησιμοποιημένες. Δε τη βρίσκω με τους άσχετους. Παρ’ όλα αυτά εσένα σε βρίσκω σχετική με μένα. Αλλά τη βρίσκεις με τους άσχετους. Εμένα δεν έψαξες ποτέ σου να με βρεις. Θα βουλώναμε τις τρύπες μας και θα ήτανε συνάμα κι ανοιχτές για τον καθένα σχετικό με μας. Έτοιμες για να ρίξουν το υγρό τους πυρ σ’ αυτή την κοινωνία που μας καίει. Κι όχι να το καταπίνουν τα σωθικά μας.
Δεν αυτοκτονώ εγώ έτσι. Εγώ ζω αυτοκτονώντας.
Πιο δύσκολα από σένα ίσως.

Δεν υπάρχουν σχόλια: