ΣΥΝΑΞΗ ΜΟΝΑΞΙΑΣ ΟΣΙΑΣ
Πεζοπορεί Τρίτη ανέσπερη
στην παραλιακή της πόλης
αυτόχθονες στη θανατίλα
της καθ' ημάς ενηλικίωσης
καταβροχθίζουμε γρέζια μυώδους μνήμης
ξερνώντας φυλλοξήρα νου
Όπως και να φυσήξει πάνω μας
η αλμυροσύνη του χρόνου
ανείπωτη στηθάγχη
- σαν αιώνια διακοπή ρεύματος -
πλακώνει το στέρνο
λαφυραγωγώντας ό,τι απομένει
σε χρώμα ανθρώπινο
Τρέχω να κρυφτώ
στο λατομείο των λέξεων
εξόρυξη ελπίδας
με χίλια ποιήματα αντάμα
σεσωσμένος
επί τέλους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου