A galopar
Las tierras, las tierras, las tierras de España,
las grandes, las solas, desiertas llanuras.
Galopa, caballo cuatralbo,
jinete del pueblo,
al sol y a la luna.
¡A galopar,
a galopar,
hasta enterrarlos en el mar!
A corazón suenan, resuenan, resuenan,
las tierras de España, en las herraduras.
Galopa, jinete del pueblo
caballo de espuma
¡A galopar,
a galopar,
hasta enterrarlos en el mar!
Nadie, nadie, nadie, que enfrente no hay nadie;
que es nadie la muerte si va en tu montura.
Galopa, caballo cuatralbo,
jinete del pueblo
que la tierra es tuya.
¡A galopar,
a galopar,
hasta enterrarlos en el mar!
Rafael Alberti Merello (1902-1999) fue un escritor español, especialmente reconocido como poeta, miembro de la generación del 27. Está considerado uno de los mayores literatos de la llamada Edad de Plata de la literatura española. Cuenta en su haber con numerosos premios y reconocimientos.
Ο Ραφαέλ Αλμπέρτι Μερέγιο (1902-1999) ήταν Iσπανός συγγραφέας, ιδιαίτερα αναγνωρισμένος σαν ποιητής, μέλος της γενιάς του ‘27. Θεωρείται σαν ένας από τους μεγαλύτερους ανθρώπους των γραμμάτων της λεγόμενης Χρυσής Εποχής της ισπανικής λογοτεχνίας. Στο ενεργητικό του μετρά πάρα πολλά βραβεία και τίτλους.
Πηγή πρωτότυπου: zendalibros.com/5-poemas-rafael-alberti.
ΚΑΛΠΑΣΕ!
Τα χώματα, τα χώματα, τα χώματα της Ισπανίας,
Οι απέραντοι, οι μοναχικοί, οι έρημοι κάμποι.
Κάλπασε, λευκοπόδαρο άλογο,
Και συ λαϊκέ καβαλλάρη,
Με ήλιο και με φεγγάρι.
Κάλπασε,
Κάλπασε,
Ώσπου να σε σκεπάσει η θάλασσα!
Στις καρδιές ηχούν, αντηχούν, αντηχούν,
Τα χώματα της Ισπανίας, στα πέταλα του αλόγου.
Κάλπασε, λαϊκέ καβαλλάρη
Άλογο του αφρού
Κάλπασε,
Κάλπασε,
Ώσπου να σε σκεπάσει η θάλασσα!
Δεν υπάρχει αντίπαλος, κανείς, κανείς, κανείς.
Ο θάνατος δεν είναι τίποτε, όταν είσαι πάνω στη σέλλα.
Κάλπασε, λευκοπόδαρο άλογο,
Και συ λαϊκέ καβαλλάρη,
Η γη είναι δική σου.
Κάλπασε,
Κάλπασε,
Ώσπου να σε σκεπάσει η θάλασσα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου