ΤΟ ΓΑΡΥΦΑΛΛΟ ΤΟΥ ΒΡΑΧΟΥ
Στα ριζά του βράχου της ψυχής μου
Ένα λουλούδι έχει ανθίσει απόψε.
Δεν είναι ρόδο, δεν είναι κρίνο.
Είναι ένα γαρύφαλλο και μόνον εκείνο
Μιλάει με την ευωδιά του,
Με το ωραίο άρωμά του.
Αχ! Θλίψη, που βλάστησες στο χώμα.
Το άγγιγμά σου με καίει ακόμα.
Με συγκινούσε μια παρουσία.
Λες ναναι τάχα αυτή η αιτία,
Που απ' το βράχο λουλούδι φυτρώνει
Και το ωραίο άρωμά του απλώνει;
Απόψε τραγούδι θα πω για το φως σου,
Για το αίσιο άρωμα που κρύβεις εντός σου.
Γαρύφαλλο, άνθος του πόνου μοιραίο,
Που έγινες άσμα και ποίημα ωραίο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου