27 Μαΐου 2020

Τον καιρό τής Τζακαράντας.



[Οδός Σαλαμίνος, Μοσχάτο, 22.05.2020 13.51/ 23.05.2020]

Αν είναι να φύγεις, ας είναι τον καιρό που είν’ όμορφη η Τζακαράντα. Τότε που οι γραμματικοί χρόνοι, οι συντακτικές απαιτήσεις και οι σχολαστικές ακρίβειες των ανθρώπινων συμβάσεων, αγχωτικά και μόλις καταφέρνουνε να σκουπίσουνε τα μωβ άνθιά της, που πέφτοντας χορεύουνε το ανεπανάληπτο. Για να τη ζήσουνε ψηλά ή να αφουγκραστούνε τις ροές τού αέρα, των νερών, του εδάφους και του χρόνου ούτε λόγος!

1 σχόλιο:

Unknown είπε...

El jaracanda elevaba espuma
hecha de resplandores transmarinos
la araucaria de lanzas erizadas
era la magnitud contra la nieve...

Η τζακαράντα τίναζε αφρό
από φωτοβολήματα υπερπόντια
η αροκάρια με τις εχθρικές της λόγχες
ήταν η μεγαλοπρέπεια αντίκρυ στο χιόνι...

Pablo Neruda, Vegetaciones, Canto General