Η Μερέντα είναι ένα αττικό βουνό, που βρίσκεται νότια τού Μαρκόπουλου, ανατολικά των Καλυβιών Θορικού και βόρεια τού Κουβαρά.
Αποτελείται από δυο κύριους ορεινούς όγκους με υψόμετρα 614 μ. o ανατολικός, στην κορυφή τού οποίου υπάρχουν εγκαταστάσεις της Υ.Π.Α, και 429 μ. ο δυτικός, στην κορυφή τού οποίου υπάρχουν ερείπια τού αρχαίου φρουρίου που είναι το φωτογραφικό αντικείμενο τού παρόντος. Οι δυο αυτοί ορεινοί όγκοι συνδέονται με διάσελο που κατεβαίνει στα 365 μ.
Το βόρειο μέρος τής Μερέντας έχει αλλοιωθεί πλήρως από τη λειτουργία τού παλιού, εγκαταλελειμμένου σήμερα, λατομείου, όπου η περιοχή που λατομήθηκε φτάνει μέχρι το ανωτέρω διάσελο.
Το όνομά της είτε αποτελεί παραφθορά τού ονόματος τού αρχαίου αττικού δήμου τού Μυρρινούντος (από το μυρρίνα: τη μυρτιά που αφθονούσε τα αρχαία χρόνια στην περιοχή), που άκμασε τον 5ο π.Χ. αι. είτε από το φυτό merendera attica, ένα μικρό βολβώδες φυτό, που φτάνει τα 7-10 εκ. ύψος, με τα λευκά άνθη με τις μοβ απολήξεις, το οποίο αφθονεί στην αττική, αλλά δεν είναι ενδημικό αφού εμφανίζεται και σε άλλα μέρη της Ελλάδας αλλά και της νότιας βαλκανικής.
Πρόκειται για ένα ασβεστολιθικό με έντονες καρστικές διαβρώσεις βουνό, στο οποίο, παρά το μικρό του όγκο, υπάρχουνε πολλά σπήλαια, βάραθρα και θρακιές. Πιο γνωστά είναι
- τα βάραθρα
«Χόνι λάκγι». Tο όνομα είναι αρβανίτικο και σημαίνει πετρώδης λεκάνη. Βρίσκεται χαμηλά στο βόρειο μέρος του, στα όρια τού λατομείου,
«Βέρα Ντράγκο». Το όνομα είναι επίσης αρβανίτικο και σημαίνει η τρύπα του δράκου και
- οι θρακιές «Πλακιά» και «Μαντζούνη».
Περιμετρικά, στους πρόποδες του, υπάρχουνε μοναστήρια και ναοί νεώτερων χρόνων. Επίσης και βυζαντινοί ναοί με γνωστότερους την Παναγία Μερέντα και τον Αγ. Γεώργιο Αιματόριζας (το όνομά του, σύμφωνα με το μύθο, από το αίμα του δράκου, που έμενε στη σπηλιά «Βέρα Ντράγκο», το οποίο απλώθηκε στις πλαγιές τού βουνού, όταν σκοτώθηκε από τον Αγ. Γεώργιο και απαλλάχτηκαν οι κάτοικοι τής περιοχής από αυτόν).
Ευελπιστούμε να επανέλθουμε με τη Μερέντα. Στο παρόν παρουσιάζουμε εικόνες από τα λιγοστά ερείπια τού αρχαίου φρουρίου, μια ξερολιθιά / τμήμα τού τείχους του, τα οποία βρίσκονται στη δυτική κορυφή του, στα 429 μ. υψόμετρο. Το κάστρο ανάγεται στον 5ο π.Χ. αι. και η θέση του ήτανε πολύ σημαντική καθώς δέσποζε όλης της περιοχής των μεσογείων προς τα δυτικά του.
Αν και σε πεζοπορικούς χάρτες σημειώνεται μονοπάτι πρόσβασης στο φρούριο από δυτικά, αυτό πλέον έχει σε πολλά σημεία χαθεί (πλην της περιοχής τού υδροκρίτη δυτικά τού φρουρίου, που είναι αρκετά σαφές αν και χωρίς σήμανση), αλλά η άνοδος, από τη λεωφόρο Λαυρίου, στα 2 περίπου χλμ. μετά τη διασταύρωση της με τη λεωφόρο Μυρρινούντος (η λεωφόρος Μυρρινούντος ανατολικά καταλήγει στις εγκαταστάσεις τού Ιπποδρόμου Μαρκοπούλου) δεν παρουσιάζει ιδιαίτερες δυσκολίες.
Σημ. Οι πληροφορίες από το βιβλίο τού Νίκου Νέζη "Τοπωνύμια της Αττικής" και το διαδίκτυο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου