A Birthday [Christina Rossetti]

Τα Γενέθλια

Η καρδιά μου σαν πουλί που τραγουδά ‘ναι

                           Με τη φωλιά του σε ποτισμένο βλαστό•

Η καρδιά μου σα μηλιά ‘ναι

                           Με φρούτα γεμάτα τα γερτά της κλαδιά•

Η καρδιά μου σαν όστρακο πολυχρωματικό ‘ναι

                           Σε ήρεμα να λάμνει νερά•

Η καρδιά μου πιο χαρούμενη απ’ όλα αυτά ‘ναι

                           Γιατί η αγάπη μου έρχεται σε μένα.

Σήκωσέ με – μεταξένιο πουπουλένιο βάθρο•

                           Κρέμασε το – σε γούνα μαβιά•

Λάξεψέ το – με περιστέρια και ρόδια,

                           Και παγώνια με δέκα δεκάδες μάτια•

Σχεδίασε το – με χρυσά κι ασημένια σταφύλια,

                           Με φύλλα κι ασημόχρωμα κρίνα•

Γιατί στης ζωής μου τα γενέθλια

                           Έρχεται, η αγάπη μου έρχεται σε μένα.

A Birthday

My heart is like a singing bird

                  Whose nest is in a water'd shoot;

My heart is like an apple-tree

                  Whose boughs are bent with thickset fruit;

My heart is like a rainbow shell

                  That paddles in a halcyon sea;

My heart is gladder than all these

                  Because my love is come to me.

Raise me a dais of silk and down;

                  Hang it with vair and purple dyes;

Carve it in doves and pomegranates,

                  And peacocks with a hundred eyes;

Work it in gold and silver grapes,

                  In leaves and silver fleurs-de-lys;

Because the birthday of my life

                  Is come, my love is come to me.

Πηγή: poetryfoundation.org.

Σχόλιο: η παρούσα απόδοση είναι αιρετική, με την έννοια ότι αποφεύγει να μεταφέρει το ποίημα, όπως ερμηνεύεται σε πολλές κριτικές σελίδες, σε αυστηρό πλαίσιο, ήτοι σε σχέση με τη βαθιά χριστιανική πίστη τής Rossetti. Δικαιολογημένα βέβαια οι αναφορές στο ποίημα: της μηλιάς, του ουράνιου τόξου, του πολύχρωμου οστράκου (εάν δούμε το rainbow και μόνο του αλλά και συνδυασμένο με το shell), των παραστάσεων σε βάθρο (περιστέρια, ρόδια, παγώνια, σταφύλια και κρίνα), ερμηνεύεται πως παραπέμπουνε σε βιβλικές εικόνες με τους πρωτόπλαστους, το ουράνιο τόξο που είδε ο Νώε στο τέλος του Κατακλυσμού, την Κιβωτό, τα Θεοφάνεια, το κρασί που ευλόγησε ο Χριστός, την άμωμο σύλληψη του Χριστού κ.λπ. και τα γενέθλια να αφορούνε σε μια ιδεατή προσδοκώμενη ένωση με τον Κύριο. Στην πρώτη στροφή η ποιήτρια περιγράφει τα συναισθήματά της και στη δεύτερη τις επιτακτικές της εντολές για την κατάλληλη προετοιμασία για την ιδεατή ένωση.

Όλα αυτά είναι θα έλεγα ξεκάθαρα, αλλά στο παρόν επιχειρήθηκε μια απόδοση, που βέβαια δεν αποκλείει και την προφανή, εκτιμώντας ότι την περιλαμβάνει, αλλά, ελπίζω, επιτρέπει και την ανάγνωσή του ως ερωτικού ποιήματος.