Love's Ghost [Voltairine de Cleyre]

Το Φάντασμα της Αγάπης

Στα φύλλα και στα που περνά το φως τού φεγγαριού ανάμεσα,
Το φεγγάρι, που δαντέλα υφαίνει στο λευκό του δρόμο
Στους ανέμους ανάμεσα, στ’ άνθη ανάμεσα, 
Τα ξέγνοιαστα βήματά μας περιπλανιούνται – η ζωή ‘ναι δική μας!

Η ζωή ‘ναι δική μας και η ζωή είν’ να αγαπάς•
Οι δυνάμεις μας όλες ενωμένες είναι με την αγάπη•
Καρδιές και μάτια και χείλη κινούνται
Από αγάπη εκστασιασμένα.       

Α! τα τριαντάφυλλα! είν’ ολάνθιστα•
Και σφυρίζει μελωδικά, ο αέρας τού Γιούνη
Για το παντοτινό καλοκαίρι, το τραγούδι της Αγάπης –
Ψαλμοί χαρμόσυνοι, για την ζωή που ‘ναι να ‘ρθει μονάχα•
Και τα χέρια μας σφίγγουμε μαζί,
Τραγουδώντας στον πόλεμο, γλυκός καιρός•
Φιλώντας και χαϊδεύοντας συναρπαστικά,
Για όλης τής τριανταφυλλένιας γλύκας τής Αγάπης που επείγει.

Α! τόσο εύκολο! – η Γη ‘ναι οι Ουρανοί, – 
Η σκοτεινιά κι οι σκιές να μην  υπάρχουν•
Σαν το τριαντάφυλλο οι καρδιές μας δίνονται,
Σαν το τριαντάφυλλο που τ’ άνθος του δίνεται,
Στο χρυσό ήλιο και στους ουρανούς.
Όχι γιατί το θέλει ή το επιθυμεί,
Μα γιατί είναι ζωή να δίνεις.

Μουντό, ανιαρό και χιονισμένο σκοτάδι!
Βαρύ, εξαντλημένο κι άφωνο σκοτάδι!

Παρασυρμένοι, παρασυρμένοι, παρασυρμένοι είμαστε, εσύ κι εγώ,
Μακριά όσο τα χιόνια και τα τριαντάφυλλα, η θάλασσα κι ο ουρανός.
Παρασυρμένοι, παρασυρμένοι, παρασυρμένοι είμαστε, χώρια μακριά,
Κι η μοναχική μου ξεσηκωμένη φωνή μελαγχολικά αναρωτιέται,
Στέλνοντας με δύναμη  τα δικά της θλιμμένα καλέσματα.  

Love's Ghost

Among the leaves and the rolls of moonlight,

The moon, which weaves lace on the road-white

Among the winds, and among the flowers,

Our blithe feet wander --life is ours!

Life is ours, and life is loving;

All our powers are locked in loving;

Hearts, and eyeys, and lips are moving

With the ecstasy of loving.

Ah! the roses! they are blooming;

And the June air, throbbing, tuning,

Sings of Love's eternal summer--

Chants of Joy, life's only Comer;

And we clasp our hands together,

Singing in the war, sweet weather;

Kissing, thrilling with caressing,

All the sweet from Love's rose pressing.

Ah, so easy!--Earth is Heaven,--

Darkness, shadows, do not live;

Like the rose our hearts are given,

Like the rose whose bloom is given,

To the sun-gold, and the heaven.

Not because it wills or wishes,

But because 'tis life to give.

Dreary, dreary, snow-filled darkness!

Heavy, weary, voiceless darkness!

We have drifted, drifted, drifted, you and I,

Far apart as snows and roses, sea and sky.

We have drifted, drifted, drifted, far asunder,

Any my lonely voice uplifted in sad wonder,

Heavy with its own sad calls.

Πηγή πρωτότυπου: theanarchistlibrary.org / Voltairine de Cleyre