Εικόνες από την κορυφή τού λόφου Κούτσα, όπου υπάρχει η Μονή τής Παναγίας της Κορφιώτισσας ή της Κορυφής, είχαμε παρουσιάσει εδώ.
Ένας λόφος ύψους 730 μ., που βρίσκεται νότια τού χωριού Καμάρι και ξεχωρίζει λόγω των μεγάλων κλίσεων των πλαγιών του καθώς και της μορφής του που δεσπόζει τής περιοχής. Δυτικά του κυλά το ρέμα τής Φόνισσας, αν όχι το δυσκολότερο ένα από τα δυσκολότερα για κατάβαση στον ελλαδικό χώρο, του οποίου, κατά τόπους, τα κατακόρυφα τοιχώματα τής κοίτης του παρουσιάζουν αρνητικές κλίσεις δημιουργώντας την αίσθηση ότι περνάς από σπήλαιο· επίσης κατά μήκος τής κοίτης του σχηματίζονται και καταρράκτες ύψους έως και 18 μ. Την άνοιξη και σε περιόδους με πολύ έντονες βροχές κατεβάζει πολύ ορμητικό νερό. Μόνο για έμπειρες κατάλληλα εξοπλισμένες ομάδες.
Στο παρόν θα ακολουθήσουμε το μονοπάτι (έχει σημειωθεί στο χάρτη απο τη wikimapia που ακολουθεί), από το σημείο που σταματά ο ασφαλτόδρομος και ξεκινά ο δασικός χωματόδρομος, από τα Καρυώτικα Καμαρίου, το οποίο καταλήγει στην κορυφή τού λόφου, αλλά θα το αφήσουμε σύντομα για να πάμε προς τα ερείπια δυο οχυρωματικών θέσεων με μικρούς Πύργους, έργο των τελευταίων αιώνων, στο βορειοανατολικότερο άκρο τού λόφου και μετά θα κινηθούμε σε ένα παλιό μονοπάτι, στη βάση ενός απόκρημνου βραχώδους μέρους τής βόρειας πλαγιάς τού λόφου Κούτσα. Να σημειώσουμε ότι ο λόφος μέχρι πριν μερικά χρόνια φιλοξενούσε ένα πλούσιο πευκοδάσος, το οποίο καταστράφηκε από φωτιά.
Στο σημείο εδώ το μονοπάτι που ανεβαίνουμε διακλαδίζεται προς αυτό που ανεβαίνει στην κορυφή (διακρίνεται στο αριστερό και πάνω μέρος τής φωτογραφίας που ακολουθεί) και σε αυτό που θα ακολουθήσουμε, διακρίνεται στο κάτω μέρος τής εικόνας να κατευθύνεται προς τα ανατολικά και τις οχυρωματικές θέσεις.
... και κατόπιν γυρίζοντας δυτικά, παράλληλα στο δρόμο, που κινείται δίπλα στο ρέμα Αραχωβίτικο, ο οποίος σήμερα οδηγεί προς την κορυφή τού λόφου Κούτσα, την Πελλήνη κ.λπ.., το πέρασμα τού οποίου (του ρέματος Αραχωβίτικο) επόπτευαν, φτάνοντας στη θέση 38°04'58''N 22°34'30''E, συναντάμε τη δεύτερη οχυρωματική θέση.
Σημείωση: ότι πρόκειται για οχυρωματικές θέσεις με μικρών διαστάσεων Πύργους είναι μια καθαρά προσωπική εκτίμηση λαμβάνοντας υπόψη τη θέση τους αφού δεν μπόρεσα να βρω πληροφορίες.
Κατόπιν συνεχίσαμε μέχρι το μονοπάτι που ανεβαίνει προς την κορυφή. Μια βατή διαδρομή, περί τα 2 χλμ. μήκος και υψομετρικής διαφοράς 440 περίπου μ., από το σημείο που φτάσαμε, αλλά έντονα εκτεθειμένης στον ήλιο, που ευελπιστούμε να κάνουμε λίγο αργότερα όταν θα έχει μικρύνει κάπως η μέρα ή θα έχει συννεφιά.
Από εκεί κινηθήκαμε δυτικά /βορειοδυτικά κατά μήκος τού παλιού μονοπατιού, που κατά τόπους απαιτεί ιδιαίτερη προσοχή καθώς είναι στενό και κινείται δίπλα σε απόκρημνα σημεία διασχίζοντας τη βάση μιας ορθοπλαγιάς πλούσιας σε βραχοσκεπή και σπηλίτσες. Στη δεύτερη εικόνα διακρίνεται το ριζικό σύστημα ενός ξεραμένου πια φυτού να έχει περάσει μέσ' από το βράχο.
-------------------------------------------------------------
Αφού φτάσαμε στο τέλος τής ορθοπλαγιάς δεν επιστρέψαμε γυρίζοντας πίσω, αλλά κατεβήκαμε μια ρεματιά με πουρναρώδη βλάστηση την οποία διέσχιζε ένα σχεδόν εγκαταλελειμμένο μονοπάτι. Ας πούμε ότι κέρδισα χρόνο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου