Δύο ποιήματα τού Jacques Prevert σε μετ. Τάσου Κόρφη.

Ο ΧΑΜΕΝΟΣ ΚΑΙΡΟΣ

Μπροστά στης φάμπρικας την πόρτα 
ο εργάτης απότομα σταμάτησε 
ο όμορφος καιρός τον τράβηξε από το σακάκι 
κι όπως γυρνά
και κοιτάζει τον ήλιο
ολοκόκκινο, ολοστρόγγυλο,
να χαμογελά μέσα τον μολυβένιο ουρανό
κλείνει το μάτι
φιλικά.
Λοιπόν σύντροφε Ήλιε
δεν το βρίσκεις
κουτό
να δώσεις μια τέτοια μέρα
στ’ αφεντικό;

ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ

Πήγα στην αγορά με τα πουλιά
κι αγόρασα πουλιά
για σένα
αγάπη μου.

Πήγα στην αγορά με τα λουλούδια
κι αγόρασα λουλούδια 
για σένα 
αγάπη μου.

Πήγα στην αγορά με τα σιδερικά
κι αγόρασα αλυσίδες
βαριές αλυσίδες
για σένα
αγάπη μου.

Και μετά πήγα στην αγορά με τους σκλάβους
και σ’ έψαξα
αλλά δε σε βρήκα
αγάπη μου


Πηγή:  Σταύρος Στ. Σταφυλάκης - Παγκόσμια Ποιητική Ανθολογία - Τόμος Β' (ποιητές από την Ευρώπη)