Η Λαυρεωτική, και ιδίως εκεί που οι μεταλλωρύχοι άνοιγαν ορύγματα, πηγάδια και στοές ή έχτιζαν κτίρια για να εγκαταστήσουνε τα εργαλεία τους, τα μηχανήματά τους ή και να κατοικήσουν, είναι ένα μέρος μαγικό! Και τούτο γιατί τώρα που οι μεταλλευτικές αλλά και όποιες λατομικές εργασίες έχουνε σταματήσει, οι φθειρόμενες εγκαταστάσεις όλο και πιο πολύ έρχονται να δένουν με το τοπίο ως κάτι αναπόσπαστο πια από αυτό. Οι όποιες κακοφωνίες (π.χ. σκουπίδια) ενοχλούν, αλλά δεν μειώνουν την αίσθηση, η οποία, για να εισπραχθεί ολάκερη, απαιτεί τη φυσική παρουσία τού πεζοπόρου.
Το πρωινό τής 19ης Νοέμβρη 2021, η περιήγηση ήταν, υπό την επαπειλούμενη βροχή, μικρή αλλά μας προσέφερε υπέροχα τοπία!
Τα σημεία που περάσαμε και θα παρουσιάσουμε λίγες εικόνες έχουνε σημειωθεί στο χάρτη από τη wikimapia που ακολουθεί.
Προτού φτάσουμε, ακολουθώντας το δρόμο από το Κάτω Σούνιο προς την Καμάριζα, στο σημείο που ξεκινήσαμε την πεζή διαδρομή, κάναμε μια στάση στη θέση 37°40'12''N 24°01'40''E, όπου βρίσκονται αρχαία ερείπια τοιχίου και ενός κυκλικού περιτειχισμένου κτίσματος, Ιερού ή μικρού οχυρού.
Κατόπιν συνεχίσαμε βόρεια και σταματήσαμε στο χώρο τού Ι.Ν. Αγ. Βαρβάρας, από όπου συνεχίσαμε πεζή.
Από εκεί αρχικά ανεβήκαμε στο λόφο με τις κεραίες, ύψους 260 μ., όπου στην κορυφή υπάρχει εγκατάσταση μεταλλωρύχων δίπλα σε είσοδο στοάς ορυχείου.
Η πρώτη εικόνα λήφθηκε αφού είχαμε κατέβει, από τα βόρεια τού λόφου.
Στην προτελευταία μια δεύτερη είσοδος σε στοά, κάτω από τις κεραίες.
Η τελευταία – μεταξύ των λόφων, τους οποίους είχαμε δει πρόσφατα, στο βάθος διακρίνεται ο Ναός τού Ποσειδώνα – θα άξιζε να ληφθεί από φωτογραφική μηχανή (και όχι από κινητό) αλλά δεν χρησιμοποιήθηκε ελέω τού ψιλόβροχου.
Κατόπιν κινηθήκαμε βόρεια /βορειοανατολικά ακολουθώντας τη διαδρομή που (υποθέτω) θα ακολουθούσε το τρένο με τα βαγονέτα, στα οποία θα φορτωνότανε το μετάλλευμα με προορισμό το Λαύριο. Πέρα από τις ερειπωμένες εγκαταστάσεις, μεταξύ των οποίων φωτογραφήσαμε και μια μικρή δεξαμενή νερού, ό,τι διασώζεται από τη γραμμή αυτή: το κατέβασμα στο πετρόχτιστο κεκλιμένο ανάχωμα (σ.σ. οι πέτρες θα προέρχονταν από τα λατομεία στις πλαγιές τής χαράδρας, στο εσωτερικό τής οποίας χτίστηκε) και η γέφυρα σε μαγεύουν! Λες και η φύση σηκώθηκε και τα έχτισε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου