Death of a Teacher [Carol Ann Duffy]

Ο Θάνατος μιας Δασκάλας

Έξω, τα μεγάλα δέντρα, σαν τραπουλόχαρτα,

Ανακατεύουνε, μοιράζουνε, στροβιλίζουνε και ρίχνουνε τα φύλλα τους

Σέρνοντάς τα στα χορτάρια, πετώντας τα μακριά, ψηλά ως τ’ άστρα

Με τον αγέρα. Πέθανες χθες.

Όταν άκουσα την ώρα – στο σπίτι, τελευταίο κουδούνι,

Αργά το απόγευμα – έκλεισα τα μάτια μου. Δίδασκες αγγλικά, φυσικά,

Τρεις δεκαετίες πίσω, εγώ στα δεκατρία. Στο γραφείο σου στεκόσουν,

Κουνώντας πέρα δώθε τα πόδια σου, διαβάζοντας ένα ποίημα του Yeats

Στα κορίτσια που βαριόντουσαν, εκτός απ’ την καρδιά μου, που σκόνταφτε και κοκκίνιζε

Καθώς τις λέξεις ερωτευόταν και είδα το δέντρο

Στο γδαρμένο κάτω απ’ τα χέρια μου γραφείο, το πουλί άκουσα

Έξω στη βελανιδιά να ζωγραφίζεται στον αέρα. To ζούσαμε εκεί,

Παρούσες, Κυρία, ή αργότερα τον καπνό απ’ το μαύρο σας τσιγάρο

Σε μπλεγμένες γραμμές – φράσεις του Keats. Να Διδάσκεις

Είναι αγάπη απέραντη˙ τα ποιήματα από καρδιάς, τις προφορές και τις κλίσεις τους

Στη γλώσσα εκμάθησης με ομορφιά, τα μαθήματα, όπως έλεγες,

Ζωής. Κάτω από τα δέντρα που παιχνιδίζουν, οι χρυσές ακτίνες λεπταίνουν κι ανάβουν

Την άκρη μιας σελίδας ενός βιβλίου, πολύτιμου, έτοιμης να γυρίσει. 

Death of a Teacher

The big trees outside are into their poker game again,

shuffling and dealing, turning, folding, their leaves

drifting down to the lawn, floating away, ace high,

on a breeze. You died yesterday. 

When I heard the hour – home time, last bell,

late afternoon – I closed my eyes. English, of course,

three decades back, and me thirteen. You sat on your desk,

swinging your legs, reading a poem by Yeats

to the bored girls, except my heart stumbled and blushed

as it fell in love with the words and I saw the tree

in the scratched old desk under my hands, heard the bird

in the oak outside scribble itself on the air. We were truly there,

present, Miss, or later the smoke from your black cigarette

braided itself with lines from Keats. Teaching

is endless love; the poems by heart, spells, the lists

lovely on the learning tongue, the lessons, just as you said,

for life. Under the gambling trees, the gold light thins and burns,

the edge of a page of a book, precious, waiting to be turned.

Πηγή: voetica.com