Κυρία Κάνα-Τζο (17ος αι.)
Τρεμουλιάζουνε μαζί –
η κορφή του κριθαριού
κι η πεταλούδα.
Γιαμαγκούτσι Σόντο (1642-1716)
Η καλύβα μου την άνοιξη:
αλήθεια, τίποτα δεν είναι εδώ μέσα
–είναι το Παν.
Κακέι (1648-1716)
Το κομμάτιασε
η χειμωνιάτικη θύελλα
–δύο ημερών φεγγάρι.
Καγουαΐ Σόρα (1649-1710)
Κοιμήθηκε στη βροχή
και τώρα γέρνει στο φεγγάρι
–μπαμπού!
Μουκάι Κιόρα (1651-1704)
Κάτω απ’ την κερασιά
μαζεμένοι φρουροί φλυαρούν
–κοντά κοντά τα γκρίζα κεφάλια.
Νάιτο Γιόσο (1662-1704)
Βουνά και πεδιάδες,
τίποτα δε μένει
–τα πήρε όλα το χιόνι.
Τι πράσινες –
ανθισμένες πλαγιές
καθρεφτίζουν η μια την άλλη.
Χατόρι Ρανσέτσου (1654-1707)
Ζωγραφίζει πεύκα
στο γαλανό ουρανό,
το αποψινό φεγγάρι.
Πηγή: primedu.uoa.gr.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου