25 Ιουλίου 2022

[στο λόφο τού Ακροκορίνθου, 20.07.2022]

Με τον απόκρημνο και επιβλητικό λόφο τού Ακροκορίνθου και το κάστρο του έχουμε ασχοληθεί, στο παρόν blog, και άλλες φορές παλαιότερα με πιο χαρακτηριστικές: εδώ (2015)εδώ (08.2021) και εδώ (09.2021).
Οχυρώσεις στο λόφο υπήρχαν από τα προϊστορικά χρόνια, αλλά η σημερινή μορφή τού κάστρου οφείλεται στους ενετούς.
Οι πλαγιές τού λόφου είναι πολύ απόκρημνες εξασφαλίζοντας περαιτέρω προστασία στους κατόχους των οχυρωματικών εγκαταστάσεων, ψηλά στο λόφο, από εισβολείς εκτός από τρεις πλαγιές με κλίσεις, που θα επέτρεπαν την άνοδο επίλεκτων στρατιωτικών μονάδων.
Αυτές είναι προς τα νοτιοδυτικά, όπου βρίσκεται η είσοδος τού κάστρου, προς τα βόρεια και προς τα ανατολικά.
Στην περιοχή που βρίσκεται η είσοδος τού κάστρου τα τείχη είναι ιδιαίτερα ενισχυμένα ενώ στις άλλες δύο προσβάσιμες πλαγιές υπάρχουν, εκτός των τειχών, οχυρωματικά έργα με πλέον αξιοπρόσεκτα αυτά ανατολικά όπου υπάρχει και ένα, ερειπωμένο και γκρεμισμένο κατά τόπους, πλατύ τείχος με πύλη εισόδου.
Στο παρόν παρουσιάζουμε εικόνες από αυτό το τείχος.
Η διαδρομή που ακολουθήσαμε έχει σημειωθεί στο χάρτη από τη wikimapia που προηγείται των εικόνων.


















Ξεκινήσαμε από το χώρο τού Ι.Ν. Αγ. Γεωργίου, βορειοανατολικά τού λόφου, και ακολουθήσαμε το μονοπάτι μες στο μικρό δάσος πεύκων και κυπαρισσιών.





















Αφού ανεβήκαμε τον υδατοκρίτη ή υδροκρίτη μεταξύ δύο ρεματιών...
















...στραφήκαμε δυτικά...


















...ανεβαίνοντας το μονοπάτι στην πλαγιά. Η κλίση είναι μέτρια αλλά το μονοπάτι κατά τόπους καλύπτεται από ξερόχορτα.


















Ακολουθούν εικόνες από τα τείχη και την εξαιρετική θέα προς τα βόρεια και κυρίως τα ανατολικά.





















































Δεν υπάρχουν σχόλια: