Άνθος τού Βάλτου
Θρήνος, θρήνος, θρήνος,
Κατακόκκινο λουλούδι από φαρμακερό βλαστό
Σπασμένο για τον Άντρα,
Φύλλωμα στο βάλτο βυθισμένο και άνθος – φυλακή,
Σπόρων κομιστής μοίρας αρχοντικής,
Ποια ‘ναι τώρα η απαγόρευση;
Τι σημαίνει το νησί τάφος σε σένα;
Με της ερήμου τον άνεμο και τα κύματα τής δυστυχίας
Θα σιωπήσουν το Θάνατο;
Μπορούν να σε βαστάξουνε κάτω, με τη βαρύτερη πέτρα;
Μπορούν να επιβάλλουν σε σένα τη μοναξιά,
Που ‘χεις την ανάσα κατακτήσει;
Κοίτα, «έχει τελειώσει» – ένας άνθρωπος για ένα βασιλιά!
Σε σηματοδότησαν καλά εσένα που το ‘κανες:
Το λουλούδι έχει ρίζες·
Η πίκρα και η τάξη αυξάνουνε της θάλασσας τα όντα·
Εσύ θα μάθεις για τους πυκνούς χυμούς που στο δέντρο θα κυλούν
Όταν τα φρούτα του θα κόβεις.
Θρήνος, θρήνος, θρήνος,
Κοιμήσου, ξεκουράσου, κατηγορούμενος απ’ αυτούς
Που τον πόνο μας χρησιμοποιούν·
Έν’ άγριο Άνθος τού Βάλτου θα σκάσει ξανά
Από τις θαμμένες ρίζες στις λάσπες των ανθρώπων,
Τη μέρα τής Μεγάλης Κόκκινης Βροχής.
Ο Gaetano Breci, 10.11.1869 – 22.05.1901, ήταν ιταλός αναρχικός, που δολοφόνησε, στις 29.07.1900, το δεύτερο βασιλιά της Ιταλίας, Umberto Rainerio Carlo Emanuele Giovanni Maria Ferdinando Eugenio di Savoia, ως αντίποινα για τη δολοφονία, περισσότερων από 100 εργάτες και εργάτριες, στο Μιλάνο, το διάστημα από 6 έως 10 Μάη του 1898, κατά τη διάρκεια ειρηνικών διαδηλώσεων. Μεταξύ των σκοτωμένων ήταν και η αδελφή του. Καταδικάστηκε σε ισόβια καταναγκαστικά έργα αλλά στραγγαλίστηκε, στη φυλακή τού νησιού τού Αγίου Στεφάνου, από το δεσμοφύλακά του.
Marsh-Bloom
Requiem, requiem, requiem,
Blood-red blossom of poison stem
Broken for Man,
Swamp-sunk leafage and dungeon-bloom,
Seeded bearer of royal doom,
What now is the ban?
What to thee is the island grave?
With desert wind and desolate wave
Will they silence Death?
Can they weight thee now with the heaviest stone?
Can they lay aught on thee with "Be alone,"
That hast conquered breath?
Lo, "it is finished"--a man for a king!
Mark you well who have done this thing:
The flower has roots;
Bitter and rank grow the things of the sea;
Ye shall know what sap ran thick in the tree
When ye pluck its fruits.
Requiem, requiem, requiem,
Sleep on, sleep on, accused of them
Who work our pain;
A wild Marsh-blossom shall blow again
From a buried root in the slime of men,
On the day of the Great Red Rain.
Philadelphia, July 1901,
about Italian anarchist Gaetano Bresci assassinated King Umberto in 1900.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου