Στο παρόν παρουσιάζονται εικόνες από τη διαδρομή την οποία ακολούθησα το πρωινό τής 5ης Οκτώβρη 2023, στο όρος Πατέρας προς τις κορυφές Μικρή και Μεγάλη Κολοσούρα. Η διαδρομή έχει σημειωθεί στο χάρτη από τη wikimapia:
Το όρος Πατέρας μέχρι το 1985, οπόταν κάηκε ολοσχερώς και χαθήκανε τα μονοπάτια, που δεν ανοιχτήκανε πάλι, ήταν αρκετά δημοφιλής προορισμός ορεινών πεζοπόρων. Σε αυτό έπαιζε ρόλο και η κατεύθυνση (κυρίως Α-Δ) της κορυφογραμμής του με την εξαιρετική θέα – οι ψηλότερες κορυφές του βρίσκονται σε αυτήν και από δυτικά προς τα ανατολικά είναι: Μικρή Κολοσούρα (1.018 μ.), Μεγάλη Κολουσούρα (1.108 μ.), Λεοντάρι ή Έλατος (1.132 μ.), Ντουσκιά (1.114 μ. – το εν λόγω τοπωνύμιο το συναντάμε και στα γειτονικά Γεράνεια όρη, πάνω από το Σχίνο Κορινθίας), Πρ. Ηλίας (1.014 μ.), (κορυφή) Πατέρας (1.091 μ.) και Ανάποδη Στρούγγα (1.060 μ.)].
Μέχρι το 2021 το μόνο αξιόλογο λειτουργικό μονοπάτι στο όρος Πατέρας ήταν αυτό που ανέβαινε από τον οικισμό Αγ. Γεώργιος προς την ψηλότερη κορυφή (Λεοντάρι ή Έλατος), το οποίο περνούσε από ερείπια ενός πύργου τής αρχαίας πόλης Ερένεια και της ακρόπολής της. Μετά την φωτιά τού 2021 χάθηκε μες στους πεσμένους κορμούς.
Παρόλα αυτά, το εκτεταμένο δίκτυο δασικών χωματόδρομων και η σχετικά βατή κορυφογραμμή του επιτρέπουν ωραίες διαδρομές στο μεγαλύτερης έκτασης βουνό τής Αττικής.
Ακολουθούν εικόνες από τη διαδρομή:
-από τα εκτεταμένα ερείπια μεσαιωνικού οικισμού, εκατέρωθεν του δασικού χωματόδρομου, βορειοδυτικά τής κορυφής Μικρή Κολοσούρα. Όπως έχουμε αναφέρει πρόσφατα, εκτός από τα καρστικά βυθίσματα, Μικρό και Μεγάλο Βαθυχώρι και Μικρός και Μεγάλος Κρύφτης, και σε άλλες περιοχές είχαν αναπτυχθεί, τα μεσαιωνικά χρόνια, οικισμοί σε περιοχές, που δεν φαινόντουσαν από τη θάλασσα από το φόβο πειρατών.
-από μια κουμαριά, που μες σε δύο χρόνια, από τη φωτιά τού 2021, όχι μόνο αναγεννήθηκε, από τη ρίζα καμένης κουμαριάς, αλλά έφτασε σε ύψος πάνω από 1,5 μ. Αυτό μόνο μοναδικό δεν είναι αφού σε μια έκταση πολλών εκατοντάδων, ίσως και χιλιάδων, στρεμμάτων, όσο έβλεπε το μάτι μου μέσ’ από τις καμένες ρίζες των κουμαριών, τολμώ να πω χωρίς εξαίρεση – η κουμαριά είναι πολύ συνηθισμένο δέντρο στο όρος Πατέρας – ξεφυτρώνανε νέες, κάποιες μάλιστα να ξεπερνούνε και τα δύο μέτρα ύψος ακόμα!
-από τη Μικρή Κολοσούρα (στην πρώτη εικόνα η κορυφή της από ανατολικά).
-από τη Μεγάλη Κολοσούρα (στην πρώτη εικόνα η κορυφή της από δυτικά).Αυτό που με εξέπληξε θετικά ήταν οι συστάδες ελάτων, αρκετών στρεμμάτων έκτασης, στα βορειοδυτικά τής κορυφής, με πολλά μάλιστα νεαρά δέντρα, καθώς και η παρουσία αρκετών μεμονωμένων ελάτων. Μέχρι το 1985 τα ελατοδάση καλύπτανε μεγάλες εκτάσεις, ψηλά στο όρος Πατέρας. Μετά τη φωτιά τού 1985, μείνανε πολύ λίγα ενώ η επίσης μεγάλη φωτιά τού 2021 πέρασε από τις περιοχές που βρίσκονται. Είχα την εντύπωση ότι είχαν εξαφανιστεί. Ευτυχώς όχι!:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου