A slash of Blue [Emily Dickinson]

Μια λωρίδα Μπλε –

Επελαύνον Γκρι –

Κάποια άλικα μπαλώματα καθοδόν,

Συνθέτουν έναν Ουρανό στο Σούρουπο –

Λίγο μαβή – έχει γλιστρήσει ανάμεσά τους –

Κάποιες Περισκελίδες Ρουμπινί βιαζόντουσαν –

Ένα Κύμα Χρυσαφί –

Μια Συσσώρευση από Μέρα –

Ακριβώς αυτό ξεχωρίζει τον Πρωινό Ουρανό.

A slash of Blue –

A sweep of Gray –

Some scarlet patches on the way,

Compose an Evening Sky –  

A little purple – slipped between –  

Some Ruby Trousers hurried on –  

A Wave of Gold – 

A Bank of Day –  

This just makes out the Morning Sky.

204

Σε αυτές τις όμορφες εικόνες ενός σούρουπου κι μιας ανατολής αξίζει να δούμε και μια πιθανή (αναλυτικά: Susan Kornfeld - bloggingdickinson.blogspot.com.) κρυμμένη πτυχή: το ποίημα γράφτηκε το 1861, τη χρονιά που ξεκίνησε ο αμερικάνικος εμφύλιος πόλεμος. Μπλε και γκρι ήταν τα βασικά χρώματα των στρατών των δύο αντιμαχόμενων πλευρών: το μπλε των βόρειων (υποστηρικτών τής ένωσης και της κατάργησης τής δουλείας) και το γκρι των νότιων (υποστηρικτών τής συνομοσπονδίας και διατήρησης τής δουλείας) ενώ στρατεύματα εθελοντών από άλλες χώρες είχανε διαφορετικά χρώματα στις στολές τους. Ενδεικτικά οι εθελοντές Ζουαβέ, οι οποίοι ήρθαν από γαλλικές αποικίες τής βόρειας Αφρικής και πολεμήσανε στο πλευρό των βόρειων, φορούσανε στολές με κατακόκκινες (ρουμπινί) περισκελίδες. Τα άλικα μπαλώματα θα μπορούσανε να συμβολίζουνε το αίμα από τα τραύματα στις στολές ή / ή και τα πρόχειρα μπαλώματα στις στολές των στρατιωτών.