Θα συνεχίσω να τραγουδώ!
Τα Πουλιά θα με προσπεράσουν*
Στο δρόμο τους προς τα θερμότερα κλίματα –
Έκαστο – μ’ ενός Κοκκινολαίμη την προσμονή –
Εγώ – με τη δική μου Κοκκινοτραχηλίτσα** –
Και τις Ρίμες μου –
Αργά – όταν τη θέση μου παίρνω στο καλοκαίρι –
Όμως – θα φέρω μια πιο πλήρη μελωδία –
Εσπερινοί – πιο γλυκείς από τους Όρθρους είναι – Κύριε –
Πρωινό – του Μεσημεριού ο σπόρος μόνο –***
I shall keep singing!
Birds will pass me
On their way to Yellower Climes –
Each – with a Robin's expectation –
I – with my Redbreast –
And my Rhymes –
Late – when I take my place in summer –
But – I shall bring a fuller tune –
Vespers – are sweeter than Matins – Signor –
Morning – only the seed of Noon –
250
*η φύση, εδώ ως το όμορφο πουλί με το υπέροχο κελάηδημα, τον κοκκινολαίμη, πάντα θα προηγείται δημιουργικά τού ανθρώπου.
**οι λέξεις robin και redbreast σημαίνουνε και οι δύο τον κοκκινολαίμη. Για να μείνω συνεπής, στην απόδοση τού ποιήματος στα ελληνικά, με τη χρήση δυο διαφορετικών λέξεων για τον κοκκινολαίμη, έβαλα τη λέξη «κοκκινοτραχηλίτσα» (σ.σ. με ενδιέφερε, αν υπήρχε, η δεύτερη λέξη, αφού θα αναφερότανε στην Dickinson, να είναι θηλυκό ουσιαστικό κι έτσι βρήκα τη λέξη «κοκκινοτραχηλίτσα», την οποία χρησιμοποιούνε στα Τρίκαλα).
***η δεύτερη στροφή εκφράζει την αγωνία της και τον πόθο της, ως ποιήτρια, να εξελιχθεί και να γίνει καλύτερη ποιήτρια, φτάνοντας, στη δημιουργική της κορύφωση, λίγο μετά τα μέσα τής ζωής της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου