Τα κατωτέρω τέσσερα ποιήματα, χαϊκού, των ιρανών Kāva Gowharin (γεν. 1955) και Sayyed Ali Şālehi (γεν, 1954) από τη σύντομη εργασία τής Eva Lucie Witte, για τη διάδοση τού χαϊκού στο Ιράν, παλαιότερα Περσία, μια χώρα με τεράστια λογοτεχνική ιστορία, που εδώ και 45 χρόνια κυβερνιέται από ένα θεοκρατικό, απάνθρωπο προς τους αντιφρονούντες, καθεστώς.
Αξίζει να τονιστεί η διαπίστωση τής Witte, για τον Gowharin: «Η ποίησή του, η οποία αναφέρεται στην ομορφιά τής φύσης ακόμη και σε φρικτά μέρη και αντικείμενα, αντηχεί εντυπωσιακά με μερικά από τα πιο δημοφιλή ποιήματα τού Σεφέρη.»
Τα δύο πρώτα είναι του Kāva Gowharin και τα επόμενα δύο του Sayyed Ali Şālehi. Όσον αφορά τις αποδόσεις στα ελληνικά οι πρώτες ακολουθώντας τις αγγλικές αποδόσεις και οι δεύτερες, ελεύθερες για να προσαρμοστούνε στο πλαίσιο των 17συλλαβών, το οποίο δεν φαίνεται πάντως να τηρείται στο πρωτότυπο.
Assembly of intellectualls!
Sitting in the midst of smoke in a cafe
We have come to visit the people of the graves.
Μάζωξη διανοουμένων!
Καθισμένοι εν μέσω καπνού σ’ ένα καφέ
Έχουμε έρθει να επισκεφτούμε τους ανθρώπους των τάφων.
Στο Μνημόσυνο
Με Καφέ και τσιγάρα.
Λόγια πομπώδη!
---
The bone eating vultures
Understand the colours.
There hangs a rainbow from their chests.
Οι γύπες που τρώνε κόκκαλα
Νιώθουνε τα χρώματα.
Εκεί, στο στήθος τους, κρέμεται ένα ουράνιο τόξο.
Οι γύπες νιώθουν
την ίριδα. Τροφή τους
σκόρπια κόκκαλα.
---
The dew covered mountain road
A herd has gone to sleep
Under the big oak tree.Η δροσιά σκέπασε τον ορεινό δρόμο
Ένα κοπάδι έχει πάει για ύπνο
Κάτω από τη μεγάλη βελανιδιά.
Κοπάδι – κάτω
από μια δρυ κοιμάται.
Στο δρόμο δροσιά.
---
After the rain
The scent of rice and half burnt wood
A cup of tea, a cup of tea.Μετά τη βροχή
Το άρωμα τού ρυζιού και του μισοκαμένου ξύλου
Ένα φλιτζάνι τσάι, ένα φλιτζάνι τσάι.
Απόβροχο. Άρωμα
Ρυζιού και στάχτης.
Μια κούπα τσάι!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου