III
Vain are your dreams of marvelous emprise,
Vainly you sail among uncharted spaces,
Vainly seek harbour in this world of faces
If it has been determined otherwise.
Τα όνειρά σας, για μια μεγαλειώδη επιχείρηση, είναι μάταια
Μάταια πλέετε σ’ αχαρτογράφητα νερά,
Μάταια σ’ αυτόν τον κόσμο των προσώπων ζητάτε λιμάνι,
Αν έχει αλλιώς καθοριστεί.
V
You that must travel with a weary load
Along this darkling, labyrinthine street –
Have men with torches at your head and feet
If you would pass the dangers of the road.
Εσείς που έχετε να ταξιδέψετε με βαρύ φορτίο
Κατά μήκος αυτού τού σκοτεινιασμένου, δαιδαλώδη δρόμου –
Να ‘χετε άντρες με δάδες στο κεφάλι τους και πόδια
Αν προσπεράσετε τους κινδύνους τού δρόμου.
VII
Have conversation with the wind that goes
Bearing a pack of loveliness and pain:
The golden exultation of the grain
And the last, sacred whisper of the rose.
Έχε συζήτηση με τον άνεμο που κουβαλά
Την αγάπη και τον πόνο αντάμα:
Τη χρυσή αγαλλίαση ενός σπόρου
Και τον έσχατο, ιερό ψίθυρο τού ρόδου.
Πηγή: gutenberg.org.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου