27 Ιανουαρίου 2025

[στο όρος Καντήλι, στην Εύβοια, 26.01.2025]

Ο ορεινός όγκος Καντήλι ή Κανδήλιο, βρίσκεται στη βόρεια Εύβοια, βόρεια τού παραλιακού χωριού Δάφνη, ανατολικά των ακτών τού βόρειου Ευβοϊκού κόλπου με τις δυτικές του παρυφές να πέφτουνε σε αυτές, νότια τού μικρού χωριού Τρούπι κοντά και βόρεια στο οποίο βρίσκονται οι λίμνες που σχηματιστήκανε στους υπολειμματικούς ανοιχτούς χώρους παλιών μεταλλείων και νοτιοδυτικά τού χωριού Νέο Προκόπι, στο οποίο βρίσκεται ο ναός Οσίου Ιωάννου τού Ρώσου. Οι δυτικές του πλαγιές είναι ιδιαίτερα απότομες με χαμηλή κυρίως βλάστηση ενώ οι υπόλοιπες ομαλότερες καλυμμένες κυρίως από πεύκα και, ψηλότερα, έλατα. Έχει υψόμετρο 1.246 μ. και είναι το έκτο ψηλότερο τής Εύβοιας, μετά τη Δίρφυ (1.743 μ), το Ξεροβούνι (1.453 μ), την Όχη (1.398 μ), το όρος Σκοτεινή (1.362 μ) αν αυτό θεωρηθεί ανεξάρτητο βουνό από το Ξεροβούνι και τον Πυξαριά (1.351 μ). Η κορυφογραμμή του, κινείται στη διεύθυνση ΒΔ-ΝΑ και παραμένει πάνω από τα 1.000 μ υψόμετρο σε μια ευθεία που ξεπερνά τα 5,7 χλμ. μήκος. Από την εκκλησία Αγ. Τριάδα τού χωριού Τρούπι, στα 250 μ υψόμετρο, ξεκινά το μονοπάτι (μεγάλο μέρος τής διαδρομής, μέχρι ψηλά την εκκλησία Ζωοδόχος Πηγή στα 765, συνίσταται από χωματόδρομους κατά τόπους κατεστραμμένους από βαθιά νεροφαγώματα) που καταλήγει στην κορυφή «Στρουγγίτσα», στα 1.246 μ. Η διαδρομή είναι υπέροχη και προσφέρει, όταν το επιτρέπει ο καιρός, εκπληκτική θέα προς το βόρειο Ευβοϊκό κόλπο και τις απέναντι ακτές και τα βουνά τής Φθιώτιδας κ.λπ., τη Βόρεια Εύβοια και το Αιγαίο.
Το πρωινό τής Κυριακής 26 Γενάρη 2025 επιχειρήσαμε να ανεβούμε προς την κορυφή «Στρουγγίτσα», από το χωριό Τρούπι, αλλά φτάνοντας κάπου στα 1.140 περίπου μ υψόμετρο (100 περίπου μ. κάτω από την κορυφή και μόλις 120 περίπου μ σε ευθεία από αυτήν) σταματήσαμε και επιστρέψαμε. Στο τελείως ανήλιαγο αυτό μέρος, το χιόνι ήτανε τελείως παγωμένο – κρυσταλλωμένο και λόγω τής μεγάλης κλίσης και χωρίς πρόσθετα αντιολισθητικά καρφιά πάγου για ορειβατικά παπούτσια η συνέχιση, που θα απαιτούσε για κάθε βήμα να σκάβεις και μια λακκούβα να στηρίξεις το πάτημα, ήταν ιδιαίτερα επικίνδυνη. Ο κανόνας «Safety first» δεν έχει εξαιρέσεις.
Η διαδρομή, που ακολουθήσαμε έχει σημειωθεί στο χάρτη από τη wikimapia:


























Ακολουθούν εικόνες από τη διαδρομή:
Στην επόμενη η κορυφογραμμή τού όρους Καντήλι, όπως φαίνεται από το χωριό Τρούπι:


















---

























Στην επόμενη η «Πηγή Σέλινο»: 


















Στις δύο επόμενες, στο βάθος, το Αιγαίο πέλαγος:

























Στην επόμενη ο ορεινός όγκος πάνω από το Πευκελί, στον οποίο κόπηκε η καταστροφική φωτιά τού 2021, που έκαψε τη βόρεια Εύβοια. Όπως μας είπε ένας από τους οκτώ μόλις μόνιμους κατοίκους τού χωριού Τρούπι, που συζητήσαμε λίγο φεύγοντας, μόνον όταν η φωτιά, άρχισε να φεύγει νοτιότερα από εκεί και η απειλή, η φωτιά, να πέσει στο Καντήλι και κατόπιν προς Ψαχνά κ.λπ., είδαν ελικόπτερο, το οποίο για πάνω από τέσσερις ώρες έπαιρνε νερό από τη λίμνη δίπλα στο χωριό και έκανε ρίψεις και μπόρεσε να κοπεί η φωτιά. Όπως μας τόνισε, από τις υπεράνθρωπες προσπάθειες τού πληρώματος τού ελικοπτέρου εκείνου κόπηκε εκεί η φωτιά.:

























Στην επόμενη η κορυφή «Στρουγγίτσα» σε παιχνίδι της με τα σύννεφα:


















Οι επόμενες τέσσερις από το χώρο τού εξωκλησιού «Ζωοδόχος Πηγή», όπου υπάρχει η πηγή «Καλή Πηγή».:



























Από εδώ και πάνω το μονοπάτι είναι ασαφές και ο πεζοπόρος πρέπει να ακολουθεί τα κόκκινα σημάδια, τα οποία είναι πυκνά αλλά γενικά προσανατολισμένα για όσους ανεβαίνουν. Αυτό απαιτεί προσοχή στην κατάβαση.
























Στις δύο επόμενες διακρίνεται ο Βόρειος Ευβοϊκός κόλπος και στο βάθος ορεινοί όγκοι τής Φθιώτιδας.



















Κάπου εδώ σταματήσαμε:




















Στις επόμενες οι λίμνες που αναφέρθηκαν ανωτέρω. Στην τρίτη εικόνα το χωριό Τρούπι με την όμορή του λίμνη, από την οποία περάσαμε φεύγοντας (βλέπε την 4η εικόνα κατωτέρω):





















Στην τελευταία ένα σκυλάκι…
























…για το οποίο αξίζει ιδιαίτερη αναφορά. Μας συνόδεψε σε όλη τη διαδρομή μετά την «Πηγή Σέλινο» μέχρι πάνω και πίσω μέχρι το χωριό. Σε κάποια σημεία που σταματάγαμε ψάχνοντας τη σήμανση, έφευγε μπροστά και μας έδειχνε το μονοπάτι. Κάποια στιγμή που ήτανε να διασταυρωθούμε με ένα μικρό κοπάδι κατσίκια, πήγε προς αυτά και τα σταμάτησε μέχρι να περάσουμε! Γυρίζοντας το ανταμείψαμε με φαγητό (συμβατό με σκυλιά) και καθαρό νερό. Όπως μας είπε ο κάτοικος τού Τρουπίου, που συζητήσαμε, κάποιος το παράτησε στο χωριό πριν κάνα χρόνο. Το υιοθετήσανε, στο χωριό, και ένας από τους κατοίκους το ανέλαβε περαιτέρω (εμβόλια κ.λπ).

Ευελπιστώ κατά τον Απρίλη να έρθουμε και πάλι και να πάμε μέχρι κορυφή. 

Δεν υπάρχουν σχόλια: