Η ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΙΠΑ ΤΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ
Στα χρόνια των γερόντων, μακριά προς το βορρά, ζούσε μια φυλή με πολλά χωριά. Οι πολεμιστές τους ήτανε τόσοι πολλοί όσα τα κοπάδια βουβαλιών στις πεδιάδες προς τη Σκοτεινή Γη*. Ζούσανε σε πολλά αντίσκηνα απλωμένα στις όχθες μια όμορφης λίμνης και κατά μήκος πλατιών ποταμών.
Τότε ο Μυστήριος, η φωνή τού οποίου ερχόταν από τα σύννεφα, μίλησε στους αρχηγούς μιας μεγάλης φυλής, που επίσης απλωνότανε σε πολλά χωριά, που κυνηγούσε σε όλη τη χώρα που απλώνεται από το Μεγάλο Νερό** στην ανατολή μέχρι τα βουνά στη Σκοτεινή Γη.
Τότε οι αρχηγοί και οι γέροι κάνανε συμβούλιο. Για το μεγάλο αυτό συμβούλιο ήρθανε αγγελιοφόροι από πολλά χωριά. Και η απόφαση τού συμβουλίου ήτανε να πάνε στη μεγάλη φυλή στο νότο, τη φυλή με τα πολλά χωριά, και να φέρουνε πίσω κρανιά και άλογα.
Στη συνέχεια οι αρχηγοί και οι πολεμιστές βγήκαν έξω ένας-ένας. Κατόπιν αγγελιοφόροι σταλθήκανε σ’ όλα τα χωριά μεταφέροντας την εντολή στους αρχηγούς να χορέψουνε το χορό των κρανίων.
Ξαφνικά εμφανίστηκε από τον ουρανό ένα μεγάλο λευκό πουλί. Ήρθε από το δάσος, πέταξε προς το χωριό τού μεγάλου αρχηγού και ξεκουράστηκε πάνω στο κεφάλι τής κόρης τού μεγάλου αρχηγού.
Τότε η κόρη τού μεγάλου αρχηγού άκουσε μια φωνή στην καρδιά της να λέει: «Κάλεσε να μαζευτούν όλοι οι αρχηγοί και οι πολεμιστές. Πες τους ότι ο Μυστήριος είναι λυπημένος γιατί θέλουνε να πάρουνε τα κρανία των Lenni Lenapi, των Πρώτων Ανθρώπων. Πες στους πολεμιστές ότι πρέπει να πλύνουνε τα χέρια τους με το αίμα νεαρού ελαφιού. Πρέπει επίσης να πάνε στους Πρώτους Ανθρώπους με πολλά δώρα και να μεταφέρουνε στους Πρώτους Ανθρώπους το Hobowakan, την Πίπα τής Ειρήνης.»
Έτσι λοιπόν οι Πρώτοι Άνθρωποι και οι δυνατοί άνθρωποι με τα πολλά χωριά στις όχθες τής λίμνης καπνίσανε μαζί την Πίπα (της Ειρήνης) τού συμβουλίου και έγινε ειρήνη.
*Σκοτεινή Γη: το μέρος όπου πηγαίνανε τα πνεύματα των νεκρών πολεμιστών Cherokee για να ξεκουραστούν. Οι Cherokee, που δεν θέλανε να χάνουν ούτε έναν πολεμιστή τους, θεωρούσαν ότι όποιος σκότωνε πολεμιστή τους διέπραττε δολοφονία και πως το πνεύμα τού νεκρού δεν ηρεμούσε αν δεν τιμωρούνταν ο δολοφόνος. Πίστευαν ότι βασανίζοντας το δολοφόνο και καίγοντάς τον μετά σε πάσσαλο βοηθούσανε τα πνεύματα των νεκρών πολεμιστών τους να πάνε στη Σκοτεινή Γη. Τυχεροί ήταν οι αιχμάλωτοι που πουλιόντουσαν για σκλάβοι. Οι γειτονικές τους φυλές προσπαθούσανε γενικά να διατηρούν ειρήνη με τους Cherokee.
**Ο όρος Big Water αφορούσε κάποια μεγάλη λίμνη ή ποταμό ή τον ειρηνικό ή ατλαντικό ωκεανό, ανάλογα με τη φυλή και πού ήταν εγκατεστημένη. Για τους Lenni Lenapi αναφέρεται είτε στον ατλαντικό ωκεανό είτε στον ποταμό Delaware.
A TRADITION OF THE CALUMET
In the days of the old men, far to the north there lived a nation with many villages. Their warriors were as many as the buffalo herds on the plains toward the Darkening Land. Their tepees were many on the shores of a beautiful lake and along wide rivers.
Then the Mysterious One, whose voice is in the clouds, told the chiefs of a great nation, also of many villages, which hunted through all the country from the Big Water in the sunrise to the mountains in the Darkening Land.
Then the chiefs and the old men held a council. Runners came from many villages to the great council. And the council voice was to go to the great nation to the south, the nation with many villages, and bring back scalps and horses.
So, the chiefs and warriors went out, one by one. Then runners were sent to all the villages, ordering the chiefs to dance the scalp dance.
Suddenly there came through the sky a great white bird. It came from the forest and flew into the village of the great chief. It rested above the head of the chief's daughter.
Then the chief's daughter heard a voice in her heart. The voice said, "Call all the chiefs and warriors together. Tell them the Mysterious One is sad because they seek the scalps of the Lenni-Lenapi, the First People. Tell the warriors they must wash their hands in the blood of a young fawn. They must go with many presents to the First People. They must carry to the First People Hobowakan, the calumet."
Thus, the First People and the mighty people with many villages on the shore of the lake smoked together the pipe of council. So, there was peace.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου