21 Απριλίου 2012

Εμφύλιος [Federico Garcia Lorca, ελεύθερη απόδοση Παναγής Αντωνόπουλος]




Εμφύλιος

Ακούστε το κλάμα, μιανής κιθάρας
μέσα στο αχνόφωτο, μιας στενής αμπάρας
Ακούστε το κλάμα, βουβής κιθάρας
για το αδελφοκτόνο μήνυμα κατάρας.
Είναι άχρηστο να σωπάσει
Είναι αδύνατο να σωπάσει.

Κλαίει μονότονα, σαν πολέμου κρόταλο
όπως ψέλνει ο όλεθρος, πάνω απ’ τη Γρανάδα.
Κλαίει μονότονα, μοιρολόι μάγισσας
όπως κλαίει ο άνεμος, πάνω απ’ τη Νεβάδα.
Και κλαίει γι’ αδέλφια
Γι’ αδέλφια θαμμένα.

Ακούστε το κλάμα, μιανής κιθάρας
για το αιματόβαμα, άδουλης λαχτάρας.
Κλαίει μονότονα, ουρλιαχτών καντάδα
Ειρήνη σαν που έκλεγε, χρόνια στην Ελλάδα.
Και κλαίει γι’ αξίες
Γι’ αξίες χαμένες.  

Δεν υπάρχουν σχόλια: