2 Oχτώβρη 1945
Ο αγέρας κυλάει και φεύγει,
ποτέ το ίδιο κλαρί κερασιάς δεν κουνιέται με τον ίδιο αγέρα.
Πουλιά κελαϊδούν στο δέντρο:
τα φτερά θέλουν να πετάξουν.
Οι πόρτες κλειστές:
θέλουν σπρώξιμο να ανοίξουν.
Εγώ θέλω εσένα:
να 'ναι ωραία σαν εσένα η ζωή,
φίλη,
κι αγαπημένη.
Ξέρω δεν τελείωσε ακόμα
της δυστυχίας η γιορτή...
Μα θα τελειώσει, δεν μπορεί...
Από την ποιητική συλλογή "Τα Ποιήματα των 9-10 μμ" σε μετάφραση Πέτρου Μάρκαρη, εκδόσεις Θεμέλιο, 1980.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου