[Νεκροταφείο Ζευγολατιού Κορινθίας, 15.09.2014 18.54]

Ένα κινητό αποχώρησε καψουροτραγουδώντας αφήνοντας απορία για το αν το τετριμμένο: “να τι είμαστε” είχε ειπωθεί ολοκληρωμένο.

Οι βεβαιότητες περί της ικανότητας Κρίσης επί των ατομικών πεπραγμένων, συνολικά και συμψηφιστικά, των όσων όσο ήμασταν προς πληρωμή τους όταν δεν θα είμαστε - μιλώντας για αυτά ως βέβαια και απολύτως ορισμένα - αποχωρούσανε κι αυτές.

Μια εξ αυτών όμως βιαζότανε γιατί στον κόσμο του είμαστε αυτός που κάποτε την κοίταζε στα μάτια ορισμένα τώρα πια σιγουρεύτηκε πως την κοιτά - και ίσως και να μην την κοιτά - αόριστα.