Γερούν βάστα!

Γερούν βάστα!
Ή αλλιώς: Γερούν βάστα γερά! Στα ελληνικά βουνά τα σπήλαια περισσεύουν. 

Για να είμαι ειλικρινής ακούγοντας το πολυσυζητημένο πρόσφατο τσιτάτο που ανάρτησε σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης ο πρώην τομεάρχης Υγείας του Ποταμιού, Λυκούργος Λιαρόπουλος, θα έπεφτα από τα σύννεφα αν, και ανεξάρτητα της παραίτησης που ακολούθησε, αυτή η κραυγή συστημικής αγωνίας ερχόταν από άλλον πλην του Ποταμιού χώρο. Και για να μην παρεξηγηθεί αυτό θα δηλώσω απλά ότι τη Χρυσή Αυγή δεν την μετράω στα κόμματα παρά στις αμιγώς εγκληματικές οργανώσεις. Βλέπετε εκείνη τη στιγμή ο Ντράγκι και ο κάθε Ντράγκι πλην των εκτός συνόρων και από καιρό φανατικά δηλωμένων οπαδών της ελληνικής (για αρχή και με πανευρωπαϊκή προοπτική εξάπλωσης) φτωχοποίησης υπέρ των ελάχιστων δεν είχαν φανερά ανοίξει όλα τα χαρτιά τους. Δεν είχαν ακόμα πέσει όλες οι μάσκες και οι τοποτηρητές, υποστηρικτές και στυλοβάτες της πολιτικής αυτής στη χώρα μας ανησυχούσανε. Το Ποτάμι, όπως συνειδητοποιώ από τη μέχρι σήμερα πορεία του, είναι ο χώρος που φτιάχτηκε καθαρά για να κόψει μονάδες από το ΣΥΡΙΖΑ, προκειμένου να μην κινδυνέψει στο παραμικρό το πρόγραμμα φτωχοποίησης του 99% του ελληνικού λαού. Βλέπετε τα κόμματα του επί σαράντα χρόνια δικομματισμού έχουν απαξιωθεί και οι από αυτά δυνατότητες:

-διακυβέρνησης και 

-η έστω και στοιχειωδώς (για τις ανάγκες της «κοινωνικής ηρεμίας» στη διαδικασία προώθησης των μέτρων) «αντιμετώπιση» της ανθρωπιστικής κρίσης, που αυτά προκάλεσαν, είχαν πλέον μηδενιστεί. 

Στο Ποτάμι λοιπόν ανησυχούσανε και ήτανε μάλλον θέμα χρόνου το ποιος δεν θα άντεχε να πετάξει τη μάσκα (ή υποψία μάσκας καλύτερα) και η τύχη και η ιστορία έγραψε το όνομα του κ. Λυκούργου Λιαρόπουλου. Κρίμα γιατί αν άντεχε να σιωπήσει για 4-5 μέρες ακόμα, τότε υπό το βάρος των ασφυκτικών πιέσεων που σήμερα ασκούνται προς την ελληνική κυβέρνηση υπό το ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να μην κραύγαζε και να ανέμενε σιωπηρά την ικανοποίηση των θέσεων που πρεσβεύει αυτός και σύσσωμος ο συντηρητικός μηχανισμός της Ε.Ε.

Κι επειδή τώρα μπορεί να μην έχει τόση πολύ δουλειά εμείς στα 24Γράμματα του κάνουμε μια πρόταση: κάθε φορά που θα εξορμούμε μες στης πόλης της Αθήνας τους λόφους αλλά και στα τριγύρω βουνά (και) με στόχο να δείχνουμε το φωτογραφικό υλικό που προκύπτει στα 24Γράμματα, να μας συνοδεύει. Γιατί; Μα πως αλλιώς θα διαπιστώσει ιδίοις όμμασι ότι σχεδόν κάθε σπηλιά (ελάχιστου βάθους δύο μέτρων και κάποιου λογικού ύψους) σε κάθε λόφο και όχι μόνο της Αθήνας και στα τριγύρω βουνά κατοικείται σε μόνιμη βάση! (*) Πως αλλιώς θα δει ιδίοις όμμασι (γιατί ΔΕΝ μπορεί να μην το ξέρει) το που στοχεύει η κραυγή του και για ποιο λόγο ακριβώς πρέπει να βαστήξουν γερά οι Γερούν: Για τους έλληνες των σπηλαίων.          

Γιώργος Πρίμπας
06.02.2015  

(*) Εννοείται πως από σεβασμό προς το δράμα των ανθρώπων αυτών, που εν δυνάμει μας αφορά όλους, φωτογραφίες των χώρων αυτών ούτε τραβήχτηκαν και ούτε θα τραβηχτούν.