19 Μαρτίου 2015

Η ωραία Ανδριαννή [Απόστολος Θηβαίος]

Η ΩΡΑΙΑ ΑΝΔΡΙΑΝΝΗ

Η ωραία Ανδριαννή γεννήθηκε στις 14 του Μάρτη, λίγο μετά τον πόλεμο. Ολόκληρη τη ζωή της την ξόδεψε στις δυτικές συνοικίες. Περνούσε το πρωί το ποτάμι και γερνούσε στα εργοστάσια του νήματος, μαζί με τόσους και τόσους εργάτες απ’ την Αρκαδία, τα Ιωάννινα, την Σμύρνη και την Αλεξάνδρεια. Μετά γέννησε τα κορίτσια της, έπαψε να δουλεύει. Τ’ απογεύματα σύχναζε στις εκκλησιές, προσέφερε που λένε έργο κοινωνικό. Τους νοιαζόταν τους φτωχούς και τους απόκληρους και αφοσιωνόταν στην παρηγοριά τους. Έπειτα ήρθαν δύσκολα χρόνια, δικτατορίες, σκληρές μέρες. Έβγαινε με τα κορίτσια της στο πεζοδρόμιο, μετρούσε τις ώρες για να ‘ρθει ο άντρας της από τις πιο απόμακρες περιοχές. Έφευγε αξημέρωτα με τα λεωφορεία της γραμμής, έχτιζε σπίτια, στέριωνε ζωές πάνω στα παλιά νερά.
Ύστερα ήρθε ο καιρός και η μεγάλη βρήκε τον άντρα της ζωής της και παντρεύτηκε. Έφτιαξε το σπίτι της κοντά στη γειτονιά της μάνας της. Έκανε και δυο μωρά και η ωραία Ανδριαννή γίνηκε πια και επίσημα γιαγιά. Τόσο πολύ εχάρηκε αυτόν το ρόλο της που δεν έπαψε να συνδράμει στις ανάγκες του κοριτσιού της. Ο άντρας της συνέχισε  να δουλεύει στις οικοδομές. Είχε τώρα δικό του συνεργείο και οι δουλειές του δεν ήταν πια μακρινές. Τα μεσημέρια επέστρεφε όπως όλοι οι εργαζόμενοι και περνούσε το μεσημέρι του στο μικρό μπαλκόνι εκείνου του δρόμου με τ’ όνομα των μεγάλων, πολεμικών αγώνων.
Ένα πρωί η ωραία Ανδριαννή έπεσε και πέθανε μες στο σπίτι της. Ανάμεσα στους δικούς της ανθρώπους έφυγε η ωραία Ανδριαννή. Την θάψαν στο παρακείμενο κοιμητήριο και φρόντισαν να ‘χει μια γωνιά προσεγμένη στο μικρό δωμάτιο με τα εγκιβωτισμένα οστά.
Τέτοιες μέρες πριν την Πασχαλιά πάντα τη θυμούνται την ωραία Ανδριαννή. Και η εγγονή της, ένα όμορφο, δεκατετράχρονο κορίτσι κουβαλά τ’ όνομα και την ομορφιά της στις οδούς των ηρώων των τραγικών, αρχαίων ποιημάτων. Στην οδό Ιφιγενείας ανθίζει η ωραία Ανδριαννή μες στις τρικυμίες που φέρνει ο καιρός. Ωραία, παλαιά Ανδριαννή των μεσημβρινών χωρών που γνωρίζεις την ηλικία των σεισμών και τους μυστικούς, τους τόπους της αναψυχής.


Απόστολος Θηβαίος




Δεν υπάρχουν σχόλια: