Il pleure dans mon cœur [Paul-Marie Verlaine, μετ. ΦΚ]

Il pleure dans mon cœur

Il pleure dans mon cœur
Comme il pleut sur la ville;
Quelle est cette langueur
Qui pénètre mon cœur?

Ô bruit doux de la pluie
Par terre et sur les toits! 
Pour un cœur qui s'ennuie,
Ô le chant de la pluie!

Il pleure sans raison
Dans ce cœur qui s'écœure.
Quoi ! nulle trahison?...
Ce deuil est sans raison.

C'est bien la pire peine
De ne savoir pourquoi
Sans amour et sans haine
Mon cœur a tant de peine!

"Paul-Marie Verlaine, Romances sans paroles, 1874"


Μέσα της κλαίει η καρδιά μου

Μέσα της κλαίει η καρδιά μου,
Σαν τη βροχή στην πόλη.
Ποια να ‘ναι αυτή η θλίψη,
Που μέσα μου έχει ενσκήψει;

Τί θόρυβος γλυκός
Στο χώμα, στη σκεπή!
Για κάποιον που ανιά,
Τί άσμα απ’ τη βροχή!

Χωρίς λόγο, πώς κλαίει
Η καρδιά, πώς παραπαίει!
Δεν είναι προδοσία;
Πένθος χωρίς αιτία.

Καλώς τον πόνο τον πικρό,
Δίχως να ξέρω το σκοπό,
Μηδ’ έρωτα ή φθόνο,
Να νιώθω τόσο πόνο!

"Πωλ Βερλαίν, Ερωτικά τραγούδια δίχως λόγια, 1874"