Το κείμενο τής ανάρτησης επικαιροποιήθηκε την 17.10.2022.
Ο λόφος, υψόμετρου 270 μ., εικόνες τού οποίου ακολουθούνε βρίσκεται μεταξύ της οδού Αρχιεπισκόπου Αθηνών Χρυσοστόμου (βόρεια), της λεωφόρου Αλίμου Κατεχάκη (δυτικά και νότια) και της συνοικίας τού Άνω Βύρωνα: Ζωοδόχου Πηγής (ανατολικά), δίπλα και νότια στο νεκροταφείο τού Βύρωνα (διακρίνεται στη δεύτερη από τις φωτογραφίες που ακολουθούν στο τέλος των κειμένων). Είναι ένας από τους αρκετούς λόφους που σχηματίζονται στους δυτικούς πρόποδες τού Υμηττού μεταξύ του βουνού αυτού και των διαφόρων ανατολικών δήμων τού λεκανοπεδίου τής Αθήνας. Κάποιοι, όπως αυτός, ο λόφος Αράπης ή Αλεποβούνι (όπου βρίσκεται το Περιαστικό δάσος Καισαριανής και ο λόφος τού Κορακοβουνίου βρίσκονται δυτικά (προς την Αθήνα) της περιφερειακής λεωφόρου Υμηττού και της λεωφόρου Αλίμου Κατεχάκη και κάποιοι ανατολικά (προς τον Υμηττό). Όλοι αυτοί οι λόφοι ανήκουν ή φιλοξενούνε περιαστικά δάση, πολύτιμα για το φυσικό τους πλούτο, τα οποία όμως έχουν υποστεί εμπρησμούς ή φωτιές από μεταλλικά, γυάλινα κ.λπ. σκουπίδια (που δυστυχώς είναι διάσπαρτα), τα οποία το καλοκαίρι λειτουργούν ως φακοί των ηλιακών ακτίνων, αλλά και από αναμένα τσιγάρα.
[Να σημειώσουμε με την ευκαιρία ότι το πευκοδάσος, στο λόφο Αράπη ή Αλεποβούνι που διακρίνεται στην τρίτη φωτογραφία, υπέστη μεγάλη ζημιά, από φωτιά, το καλοκαίρι του 2008. Πριν λίγα χρόνια επιχειρήθηκε αναδάσωση στο λόφο με βελανιδιές (ένα δέντρο χαρακτηριστικό τής γερμανικής φύσης και σύμβολο των γερμανών) την οποία οργάνωσαν η τότε Γενική Γραμματεία Νέας Γενιάς, ο Δήμος Καισαριανής, η Ένωση Γερμανοελληνικών Συλλόγων, και ο ομάδα Εθελοντικής Δασοπροστασίας Δήμου Καισαριανής. Η όλη κίνηση δέχθηκε σφοδρή κριτική. Ενδεικτικά διαβάζουμε στο «Ποντίκι», σε άρθρο του της 27.04.2014:
Τι παιχνίδι παίζει ο Φούχτελ και η παρέα του με τις χορηγίες γερμανικών εταιρειών;
Τι κρύβεται λοιπόν πίσω από την αναδάσωση και τη δασοπυρόσβεση στην πόλη -σύμβολο της Αθήνας; Το ενδιαφέρον γαλλογερμανικών εταιρειών, πολλές περίεργες συμπτώσεις, συμβολισμοί για τη γερμανική υπεροχή και η προσπάθεια για την εξασθένηση της ιστορικής μνήμης, προκαλούν ερωτήματα.
Στις 27 Απριλίου 1944, λίγο έξω από τους Μολάους Λακωνίας, μία ομάδα ανταρτών του ΕΛΑΣ σκοτώνει σε ενέδρα τον Γερμανό στρατηγό Κρεζ, στρατιωτικό διοικητή Πελοποννήσου, και μαζί το επιτελείο του, περίπου 20 Γερμανούς αξιωματικούς και στρατιώτες.
Οι Γερμανοί ως αντίποινα εκτέλεσαν την Πρωτομαγιά του 1944 200 Ακροναυπλιώτες στην Καισαριανή, ενώ ταυτόχρονα εκτέλεσαν 100 Λάκωνες πατριώτες και 53 Έλληνες κρατούμενους των φυλακών Καλαμάτας.
Εβδομήντα χρόνια μετά, στις 27 Απριλίου 2014, και στο όνομα της γερμανοελληνικής φιλίας και της φύτευσης 2.011 βελανιδιών για την αναδάσωση μιας περιοχής στην Καισαριανή, προγραμματίστηκε μία εκδήλωση ώστε να τιμηθούν οι Γερμανοί δωρητές των βελανιδιών σε ειδική τελετή και με μαρμάρινη πλάκα.
Μια εκδήλωση, θα έλεγε κανείς, που άνετα θα μπορούσε να μετατραπεί σε φιέστα, αφού με μεγάλη δυσκολία μπορούμε να δεχθούμε πως είναι τυχαίο το ότι ορίστηκε μόλις τρεις μέρες πριν από την επέτειο της θυσίας… Επίσης εύκολα θα μπορούσε να επισκιάσει τη θυσία της Καισαριανής και να κυριαρχήσει το γερμανικό ενδιαφέρον γι’ αυτή τη μαρτυρική περιοχή της Αθήνας.
Είναι σαφές λοιπόν γιατί έγινε η επιλογή οι γερμανοελληνικές εταιρείες να βοηθήσουν την αναδάσωση στην Καισαριανή, την ίδια ώρα που η Μέρκελ και η γερμανική κυβέρνηση αρνούνται συστηματικά να αρχίσουν τον διάλογο για το κατοχικό δάνειο και τις γερμανικές αποζημιώσεις. Αντί αυτού, είναι εύκολο να διακρίνει κανείς την προσπάθεια στη συγκεκριμένη περίπτωση να αμβλυνθούν οι εντυπώσεις από τις εκτελέσεις, να εξασθενίσει δηλαδή η ιστορική μνήμη της θυσίας 200 Ελλήνων πατριωτών στην Καισαριανή.
Οι συμπτώσεις
Είναι σαφές ότι μέσα από αυτό το πρόγραμμα αναδάσωσης άρχισε να υπάρχει γερμανικό ενδιαφέρον για την Καισαριανή. Και δεν είναι λίγες οι συμπτώσεις που υπάρχουν σ’ αυτή την υπόθεση, τις οποίες δεν θα μπορούσε εύκολα κάποιος να αγνοήσει.
Η πρωτοβουλία της δενδροφύτευσης ξεκίνησε λίγο πριν από το 2011 από τη Ζίγκριντ Σκαρπέλις-Σπερκ, πρώην βουλευτή του SPD, η οποία μάλιστα ανήκει στο επιτελείο του υφυπουργού της Μέρκελ, του Φούχτελ, που είναι ο τοποτηρητής της καγκελαρίας στην Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Η Σπερκ συνόδευσε τον πρόεδρο της Γερμανίας, τον Γκάουκ, στην Ελλάδα, είναι εισηγήτρια για το ελληνογερμανικό ίδρυμα νεολαίας, έχει υψηλές γνωριμίες τόσο στη Γερμανία όσο και στην Ελλάδα, και έτσι το πρόγραμμα αναδάσωσης τέθηκε αμέσως υπό την αιγίδα της Βουλής των Ελλήνων και του τότε προέδρου της Βουλής Φίλιππου Πετσάλνικου, γερμανοτραφούς και γερμανοσπουδαγμένου.
Η πρωτοβουλία ονομάστηκε «2.011 Βελανιδιές για την Καισαριανή» και αφορά 2.011 προμεγαλωμένες βελανιδιές, οι οποίες φυτεύτηκαν στον λόφο του Αράπη, στην Καισαριανή. Μεταξύ των χορηγών της συγκαταλέγονται όλες οι Κοινοβουλευτικές Ομάδες των κομμάτων της γερμανικής Βουλής, ο πρόεδρος του συνδικάτου χημικής βιομηχανίας Μίχαελ Βασιλειάδης, η ιστορικός Φάνη Παπούλια (κόρη του Κάρολου Παπούλια) κ.ά. Μάλιστα ο Βασιλειάδης είναι ο πρόεδρος του μεγάλου Συνδικάτου Εξόρυξης, Χημικών και Ενέργειας της Γερμανίας IG-Chemie, με σύζυγο την ιρανικής καταγωγής Γιασμίν Φαχίμι, γραμματέα του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος, που συνασπίστηκε στις πρόσφατες εκλογές με τη Χριστιανοδημοκρατική Ένωση της Άνγκελα Μέρκελ.
Οι συμβολισμοί
Είναι τυχαίο άραγε ότι διάλεξαν να φυτέψουν βελανιδιές στην Καισαριανή, ένα δένδρο που για τους Γερμανούς αποτελεί σύμβολο; Η δρυς, δηλαδή η βελανιδιά, στη Γερμανία θεωρείται πατροπαράδοτο δέντρο, από την εποχή των γερμανικών φυλών. Η δύναμη της δρυός στον γερμανικό παγανισμό, λόγω της δυνατής κορμοστασιάς του δένδρου, της μακράς ζωής, της σκληρής του ξυλείας και της μακράς αντοχής του πριν πέσουν τα φύλλα του το φθινόπωρο, συμβολίζει τις αρετές της αντοχής, της εμπιστοσύνης, της μακροβιότητας, ακόμα και της αθανασίας.
Από την εποχή της ίδρυσης του γερμανικού Ράιχ, το 1871, χρησιμοποιήθηκε όλο και περισσότερο ως εθνικό σύμβολο σε μνημεία, στεφάνια, εμβλήματα, στολές, παράσημα και νομίσματα. Το φύλλο της βελανιδιάς εμφανίζεται στα παράσημα που διατήρησαν και εξύψωσαν οι ναζιστές, στον Σιδερένιο Σταυρό, στον Σταυρό Πολεμικής Ανδραγαθίας, τον Σταυρό του Γ’ Ράιχ, που στη διάρκεια της κατοχής εκτέλεσε χιλιάδες Έλληνες πατριώτες.
Το στίγμα όμως της γερμανικής διείσδυσης έχει μείνει στην Καισαριανή και φυσικά έχει και αυτό τον γερμανικό συμβολισμό του. Εκτός από τη δενδροφύτευση, οι γερμανοελληνικές εταιρείες δώρισαν στην Καισαριανή και στην εθελοντική ομάδα δασοπυροσβεστών ένα πυροσβεστικό, στο οποίο έδωσαν το όνομα «Αλάριχος». Τρυφερό και ρομαντικό όνομα, όπως σημειώνεται σε σχετικό έντυπο των δωρητών.
Ο βασιλιάς Αλάριχος
Τώρα το πόσο τρυφερό και ρομαντικό ήταν το όνομα Αλάριχος, μπορείτε να βγάλετε συμπεράσματα αν ανατρέξετε σε οποιοδήποτε βιβλίο Ιστορίας. Είναι το όνομα του Βησιγότθου βασιλιά που εισέβαλε στην Ελλάδα το 395 μ.Χ. και επί δύο έτη έκαιγε, σκότωνε και κατέστρεφε ό,τι δεν είχε προλάβει να καταστρέψει ο Θεοδόσιος.
Όπως είπαμε λοιπόν και στην αρχή, μόλις φυτεύτηκαν και οι 2.011, η Ζίγκριντ Σκαρπέλις-Σπερκ θέλησε να κάνει ένα «αθώο» μικρούτσικο event στις 27 Απριλίου 2014 για να τιμηθούν με την αποκάλυψη μαρμάρινης πλάκας οι βελανιδοχορηγοί. Λίγα χιλιόμετρα μακριά από το Σκοπευτήριο και τον τόπο της θυσίας, είχε οργανώσει αυτή την εκδήλωση, στην οποία θα ακουγόταν το ιστορικό όνομα της Καισαριανής, το οποίο φροντίζουν και προστατεύουν οι γερμανοελληνικές επιχειρήσεις και διάφορες διασημότητες, κυρίως Γερμανοί.
Η απόρριψη
Ευτυχώς, πάντως, που υπάρχουν και κάποιοι που επαγρυπνούν, οι οποίοι δεν τρώνε βελανίδια. Κλιμάκιο του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα, αποτελούμενο από τον αντιστασιακό Στέλιο Ζαμάνο, πρόεδρο της ΠΣΕΑΕΑ, τον Χρίστο Τσιντζιλώνη, πρόεδρο της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ, τον Αριστομένη Ι. Συγγελάκη, τον Σαράντο Θεοδωρόπουλο, μέλος του προεδρείου της Πανελλήνιας Ένωσης Δικηγόρων, τον Διστομίτη δημοσιογράφο Λουκά Δημάκα κ.ά. έκανε παράσταση στο Δημοτικό Συμβούλιο Καισαριανής, όταν θα συζητούσε γι’ αυτή την εκδήλωση.
Το Δημοτικό Συμβούλιο με ομόφωνη απόφαση απέρριψε την εκδήλωση της Σκαρπέλις-Σπερκ, αγαπημένης συνεργάτιδας του Φούχτελ και του προέδρου Γκάουκ. Πάντα τέτοια λοιπόν…
Ο μεταλλικός και μάλλον ακαλαίσθητος σταυρός που βρίσκεται στην κορυφή τού λόφου δεν αφορά κάποιο γεγονός και σχετίζεται με την Ιερά Μονή Ζωοδόχου Πηγής, η οποία βρίσκεται στους δυτικούς πρόποδές του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου