Александр Блок
Блок Александр Александрович [16 (28) ноября 1880, Санкт-Петербург - 7 августа 1921, Петроград; был похоронен на Смоленском кладбище, но в 1944 году прах поэта перенесён на Литераторские мостки Волковского кладбища], русский поэт.
Αλεξάντρ Μπλοκ
Ο Αλεξάντρ Αλεξάντροβιτς Μπλοκ (28 Νοεμβρίου [16 Νοεμβρίου – παλαιό ημ/λ.] 1880, Αγία Πετρούπολη – 7 Αυγούστου 1921, Πέτρογκραντ) ήταν Ρώσος λυρικός ποιητής. Ήταν θαμμένος στο κοιμητήριο του Σμολένσκ και το 1944 οι στάχτες του μεταφέρθηκαν στο κοιμητήριο του Βολκόφσκυ, στις θήκες των λογοτεχνών.
Чёрный вечер.
Белый снег.
Ветер, ветер!
На ногах не стоит человек.
Ветер, ветер -
На всём божьем свете!
Завивает ветер
Белый снежок.
Под снежком - ледок.
Скользко, тяжко,
Всякий ходок
Скользит - ах, бедняжка!
Из “Двенадцать” (1918)
Μαύρη βραδιά,
Λευκότατο χιόνι.
Αχ! ο αγέρας, ο αγέρας πώς φυσά.
Ο φίλος μας, τα πόδια ας μη στυλώνει.
Ο αγέρας, ο αγέρας -
Μες στα φώτα του Θεού τα πάντα σκορπά.
Ο αγέρας πώς γνέθει
Το λευκότατο χιόνι.
Από κάτω το χιόνι – όλο παγώνει.
Θα σκοντάψεις , θα πέσεις,
Απ’ τον πάγο που γλιστρά.
Αχ, φτωχούλα κυρά!
Από τη συλλογή «Οι Δώδεκα» (1918)
Ночь, улица, фонарь, аптека,
Бессмысленный и тусклый свет.
Живи еще хоть четверть века -
Все будет так. Исхода нет.
Умрешь - начнешь опять сначала
И повторится все, как встарь:
Ночь, ледяная рябь канала,
Аптека, улица, фонарь.
Из “Ночь, улица, фонарь, аптека...» (1912)
Νύχτα, δρόμοι, φανάρια,
Φαρμακεία και φως απαλό,
Ανώφελο, άσκοπο της λάμπας χλωμό.
Για κάθε του χρήση λίγα χρόνια
Θα ζήσει, ίσως ούτε εικοσιπέντε
Και κάτι χρόνια θαρρώ.
Αδιέξοδος δρόμος κι η πλάση ως εδώ.
Θα φύγεις κι εσύ από τούτο τον κόσμο-
Και θα ξαναζήσεις και άλλη φορά,
Τα πάντα επιστρέφουν, και είναι τα ίδια:
Η νύχτα, η ροή του καναλιού με τον πάγο, που ρίγησε πάλι, σαν κυλάν τα νερά.
Οι δρόμοι, τα φανάρια, τα φαρμακεία (του σπετσιέρη ο πάγκος),
Σου μιλούν σιωπηλά.
Από το ποίημα «Νύχτα και δρόμοι και φανάρια…» (1912)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου