Δύο ποιήματα του Θοδωρή Βοριά από τη συλλογή του "Στιγμές από το Ρεπερτόριο του Θανάτου"

Εδώ μπορείτε να κατεβάσετε τη συλλογή σε ηλεκτρονική μορφή.

Ραγίζει κι ὁ φλοιὸς τῆς Ἱστορίας

Τὴν ὥρα τῆς ἐξέγερσης θέλεις νὰ γράψεις
μὰ ἡ Μούσα εἶναι δεμένη,
ξαπλωμένη στὴν κεντρικὴ πλατεία
γιὰ νὰ τὴν ποδοπατήσουνε τὰ πλήθη.
Ἒτσι κι ἀλλιῶς κανένας στίχος δὲ χωρᾶ
τὴ δρασκελιὰ τῆς Μοίρας,
τοὺς τόνους αἵματος
ποὺ χύνονται ἀπ’ τὸ ποτήρι της
καὶ τοὺς ἄλλοτε πανίσχυρους ἡγέτες,
ποὺ ξεψυχοῦν κάτω ἀπὸ τὴ φτέρνα της.



Ἀδικαιολογήτως παρὼν στὸν κόσμο

Νά ’ρθεις γιὰ λίγο
νὰ μ’ ἀντικαταστήσεις
κι ἀντάλλαγμά σου τὸ μπαλκόνι μου,
ὁ ἣσυχος μικρός μου κόσμος
-τὰ σμήνη τῶν περιστεριῶν,
ὁ δρόμος τῶν περαστικῶν ζητιάνων,
οἱ ἀνέκφραστοι ὑπήκοοι
στὴ στάση τῶν ἀστικῶν…

Νὰ καθίσεις στὴ θέση μου,
νὰ μοῦ δώσεις τὰ πόδια σου
νὰ σηκωθῶ, νὰ τρέξω.
Νὰ μοῦ δώσεις τὰ μάτια σου
κι ἓνα δρόμο ἀγαπημένο.
Νὰ μοῦ δώσεις τὴν καρδιά σου
καὶ μιὰ μάχη, νὰ μ’ ἀνάψει.

Γιὰ δυὸ τρεῖς ὣρες
ἀδικαιολογήτως παρὼν
στὸν κόσμο σου.