Έφυγα νωρίς. Δε βρήκα ένα ρόλο ανάμεσά σας. Δε βρήκα το ρόλο που θα ήθελα. Μάλλον δε μιλάγαμε την ίδια γλώσσα τότε. Και όμως τα τραγούδια μου ήταν και είναι κατανοητά από σας. Πώς είναι δυνατόν να αγαπήσατε τα τραγούδια μου αλλά όχι εμένα;
Για εσάς μίλαγα και όχι για να βολέψω εμένα. Αν ήθελα να με βολέψω θα έγραφα για το κόμμα, για τους λαϊκούς αγώνες, για τις ιδεολογίες, για οτιδήποτε γενικό και αόριστο που δε θα σας έκανε να πονέσετε εσάς, προσωπικά.
Εγώ δε μίλησα για το λαό, για τον άνθρωπο μίλησα. Για τις αλλαγές που πρέπει να κάνουμε μέσα μας. Για τις δύσκολες αλλαγές. Οι άλλες, που μιλάνε για λαούς, συστήματα, ιδεολογίες είναι φούσκες, που σκάνε με κρότο, αν πρώτα δεν έχετε τη δύναμη να αλλάξετε μέσα σας.
Ακούω τώρα κάποιους από τους παλιούς επαναστάτες (ειρωνικά) που ζούνε ακόμα ανάμεσα σας, να σάς μιλάνε, τώρα στα γεράματα, ότι πρέπει να ξεκινήσετε τον αγώνα σας από τον ίδιο σας τον εαυτό.
Τους αποδίδετε σεβασμό και δέος για την ωριμότητα της γεροντικής ηλικίας. Όταν σας τα έλεγα εγώ στα 22 μου με λεγάτε γραφικό. Μαλάκες!!!
Ίσως αυτό τελικά να ήταν το πρόβλημα μου: στα νιάτα μου συμπεριφέρθηκα με την ωριμότητα του γέροντα και, όταν έφτασα στο μεσοστράτι της ζωής, δεν έβρισκα ρόλο για να παίξω.
Τα τελευταία χρόνια μίλαγα με Εκείνον και φαίνεται ότι μόνο Εκείνος, ο μπαγάσας, με άκουγε.
(Α, δεν σας είπα!!! Τις προάλλες ήρθε να με βρει η γιαγιά η Κασσιανή, η υμνογράφος, για να μου δώσει συγχαρητήρια για τον μπαγάσα...έσκασε από τη ζήλια όλο το παπαδαριό. Ξέρετε εδώ πάνω το παπαδαριό κάνει όλες τις αγγαρείες. Ας υπηρετήσουν και μια φορά αμισθί τον Κύριο!)
Γιατί μίλαγα με Εκείνον; και με ποιον να μιλάω;
Τη χρονιά που πρωτακούστηκε ο Μπαγάσας οι Πασόκοι θαύμαζαν τον Κοσκωτά, οι Νεοδημοκράτες λιποθυμούσαν μπροστά στη “χάρη” του Μητσοτάκη, οι ευυπόληπτοι οικογενειάρχες έβγαζαν τα σημαιάκια τους για το ευρωμπάσκετ.
Και εγώ, μονάχος, έκανα πρόβες στη θηλιά που θα φορέσω στο λαιμό λίγο αργότερα.
Από το εξαιρετικό βιβλίο "Ο ΝΙΚΟΛΑΣ ΑΣΙΜΟΣ μέσα από τα τραγούδια του" με στίχους - ποιήματα του Νικόλα Άσιμου και κείμενα του Σωτήρη Αθηναίου.)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου