H ποιητική συλλογή "Μπαλάντες τού Έρωτα και του Θανάτου" τού Μίμη Φωτόπουλου, περιέχει 136 τριολέτα χωρισμένα σε τέσσερις ενότητες: εξήντα πέντε (65) "Λυρικά", δεκαπέντε (15) "της Θάλασσας", δεκαπέντε (15) "της Σμύρνης" και σαράντα ένα (41) "Λαϊκά".
Εκτός ενός, σε κάθε ενότητα, τα υπόλοιπα παρουσιάζονται ανά δύο. Τα τριολέτα κάθε ζευγαριού έχουνε παραπλήσιο κατά το δυνατό θέμα ώστε να μπορούνε να θεωρηθούν ένα ποίημα.
Το πρώτο από τα "Λυρικά", το επόμενο από τα "Λαϊκά".
Σε σκεφτόμουνα χτες, σε σκέφτομαι τώρα,
θα σε σκέφτομαι αύριο, δίχως άλλο
την άνοιξη, στου χειμώνα τη μπόρα.
Σε σκεφτόμουνα χτες, σε σκέφτομαι τώρα,
κι είν’ μεσάνυχτα τρεις η ώρα,
ξαγρυπνάω, γιατί πάντα αμφιβάλλω.
Σε σκεφτόμουνα χτες, σε σκέφτομαι τώρα,
θα σε σκέφτομαι αύριο, δίχως άλλο.
Και να βρέχει, λέει, πολύ και μπόρα...
να ’σαι και κλεισμένη μέσ’ στην αγκαλιά μου
να ’σαι ’συ κι εγώ μονάχα και το «τώρα»
και να βρέχει, λέει, πολύ και να ’ναι μπόρα.
Σαν αιώνας, παράξενος να ’ναι η ώρα,
να σε ζεσταίνουν μόνο τα φιλιά μου.
Και να βρέχει, λέει, πολύ και να ’ναι μπόρα
να ’σαι κλεισμένη, μέσ’ την αγκαλιά μου.
Έλα βρε χάρε, πάρε με, στο μαύρο σου παλάτι
να παίξω το μπουζούκι μου, σε χίλιους κολασμένους.
Και στη ζωή περπάτησα, σε μαύρο σκαλοπάτι
Έλα βρε χάρε, πάρε με, στο μαύρο σου παλάτι
κρατώντας το δρεπάνι σου, πάνω σε μαύρο άτι,
και ρίξε με και μένανε, μέσα στους πονεμένους.
Έλα βρε χάρε, πάρε με, στο μαύρο σου παλάτι
να παίξω το μπουζούκι μου, σε χίλιους κολασμένους.
Τέσσερις πονεμένοι, γύρω στο πατάρι.
Το πάθος, γίνεται καημός, πάνω στα τέλια.
Και στη μέση, το κορίτσι, όλο καμάρι.
Τέσσερις πονεμένοι, γύρω στο πατάρι,
κι ένας λεβέντης «παραγγελιά» γουστάρει.
Σκέτη ζωγραφική τα τσιφτετέλια...
Τέσσερις πονεμένοι γύρω στο πατάρι,
το πάθος, γίνεται καημός πάνω στα τέλι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου