13 Ιουνίου 2019

Χαϊκού του Αντώνη Θ. Παπαδόπουλου


Διάβασα πολύ.
Όμως ποτέ δεν αρκεί. 
Χρόνε σε μισώ.


Ήχος μπουζουκιού...
Στροφές ζεϊμπέκικου
κι η νύχτα περνά.


Όμορφη φύση 
αλληλοσπαράσσεται. 
Κορνίζα κενή.


Άλλοι στο μέλλον
Κι άλλοι ζουν στο παρελθόν.
Στο παρόν κανείς.


Καλοκαιράκι, 
μα εσύ ακίνητη 
και παγωμένη.


Καλοκαιράκι, 
κάποτε βρέχει κι εδώ 
ανθίζουν πέτρες.


Ο χρόνος μιλά
μα οι καρδιές δεν ξέρουν
αυτή τη γλώσσα.


Μαύρα σύννεφα... 
Ψηλά δεν με φοβίζουν. 
Μόνο στο βλέμμα.


Από τη συλλογή "Fast food & κέρματα"



Δεν υπάρχουν σχόλια: