[στην Μαυρηνόρα Πεντέλης 23.11.2019]

Στο παρόν θα ακολουθήσουμε μια πορεία, ανατολικά της κοίτης τού ρέματος Βαλανάρη, στις πλαγιές της μικρής οροσειράς Μαυρηνόρα, που αποτελεί τμήμα τού Πεντελικού όρους, ενώ θα ανέβουμε στις τρεις από τις τέσσερις κορυφές της. Για τις ανάγκες τού παρόντος, τις δυο κορυφές της Μικρής Μαυρηνόρας, που συνιστά το νότιο μέρος της Μαυρηνόρας, θα τις ξεχωρίσουμε με το δείκτη 1 τη νοτιότερη και 2 τη βορειότερη και αντίστοιχα της Μεγάλης Μαυρηνόρας που βρίσκεται στο βόρειο μέρος (της Μαυρηνόρας).

Προτού ξεκινήσουμε θα πρέπει να σημειώσουμε πως το ρέμα / ποτάμι Βαλανάρης είναι, και παραμένει, ένα από τα ωραιότερα της αττικής και της Ελλάδας γενικότερα, παρά τις επανειλημμένες καταστροφικές πυρκαγιές των τελευταίων δεκαετιών. Στην πορεία του συναντήσαμε και έχουμε παρουσιάσει δυο από χαρακτηριστικά του σημεία: έναν από τους ελάχιστους καταρράκτες διαρκούς ροής, που υπάρχουνε σήμερα στην Αττική, και τον μοναδικής ομορφιάς παλιό νερόμυλο. Η ιστορία τού Βαλανάρη χάνεται στα βάθη των αιώνων. Αξίζει να σημειώσουμε πως, στις όχθες του, κοντά στο Πικέρμι, στα μέσα του 19ου αι. μ. Χ. είχανε βρεθεί από παλαιοντολόγους μέρη τού σκελετού και του κρανίου τού είδους Mesopothikus Pentelicus, όπως ονομάστηκε, που είχε ζήσει στην περιοχή πριν 6 εκ. χρόνια, τα οποία χρησιμεύσανε στον Δαρβίνο στην ολοκλήρωση των  μελετών του, που οδηγήσανε στη συγγραφή τού περίφημου έργου του «Περί της Καταγωγής των Ειδών» (ενδεικτικά: geomythiki.blogspot.com.).

Ξεκινήσαμε, περί τις 8.30 πμ, από το δασικό χωματόδρομο (βλέπε το χάρτη από το Google earth,

στον οποίο έχουμε σημειώσει τη διαδρομή την οποία ακολουθήσαμε την 23.11.2019), ο οποίος ξεκινά από την οδό Βεργίνας, στα βορειοανατολικά όρια τού οικισμού Διώνης / Δασαμαρίου.

Η διαδρομή, συμπεριλαμβανομένων των προσεγγίσεων στις δυο κορυφές της Μικρής Μαυρηνόρας, έγινε σε βατό δασικό χωματόδρομο και μονοπάτια, πλην της ανόδου στη βορειότερη κορυφή της Μεγάλης Μακρηνόρας, η οποία έγινε εκτός μονοπατιών. Όμως η πυκνότητα αρχικά της χαμηλής βλάστησης και το βραχώδες κατόπιν έδαφος προς την κορυφή επιτρέψανε την άνοδο, οφιοειδώς, χωρίς προβλήματα. Η όλη πορεία, 15,5 περίπου χλμ., που απαιτεί ορειβατικά μποτάκια ή αθλητικά παπούτσια τύπου hiking, διήρκησε περί τις 4 ώρες και 15 λεπτά της ώρας και υψομετρικά κινήθηκε μεταξύ του ελάχιστου των 342 μ. και του μέγιστου των 778 μ. 

Προτού τις φωτογραφίες, θα σημειώσω ότι:

- η προσέγγιση στην ψηλότερη κορυφή της Μεγάλης Μαυρηνόρας, στα 783 μ., δεν έγινε λόγω της μεταβολής που έδειξε ο καιρός. Το πλήθος των διάσπαρτων χτυπημένων από κεραυνούς πεύκων σε έπειθαν ότι δεν πρέπει να εκβιάζεις τις πιθανότητες ακόμη και αν αυτές είναι συντριπτικά υπέρ σου. Επιφυλασσόμαστε.

- η πορεία προς τα βόρεια έφτασε μέχρι του σημείου που ο δασικός χωματόδρομος συναντά – μαζί με άλλους τέσσερις (: αυτόν που επιστρέψαμε και κινείται μεταξύ της κοίτης τού ρέματος Βαλανάρη και του δασικού χωματόδρομου που ακολουθήσαμε προς τα βόρεια, και τους τρεις οι οποίοι κατευθύνονται προς την δυτική πλευρά τού ρέματος Βαλανάρη: προς το Λατομείο Διονύσου, την Πεντέλη και τη Μονή Αγίου Νικολάου Καλλισίων) – την επαρχιακή οδό Διονύσου: αυτή που ξεκινάει από την Παλιά Πεντέλη προς τον Άγιο Πέτρο, όπου συναντά την Επαρχιακή οδό Εκάλης Νέας Μάκρης.