Ο μέσα πόλεμος, ο αιώνιος, οι ποταμοί δακρύων...
και η ψυχή πάνω στ’ αμόνι
μέχρι να μάθει ν’ αντέχει στο σφυρί...
Να κρατήσω μέχρι τέλους
Στη φωνή μου την καρδιά
Στη ματιά μου τη ζωή
Στην ανάσα τα σημάδια μου
Φυλαγμένα αναλλοίωτα
Σε μια κορφή ν’ ανέβω
Ο άνεμος τα λόγια να μου παίρνει
Στα μονοπάτια που ανοίξανε πολεμιστές
Τα πόδια μου να ζωντανέψουν...
Εδώ θα μείνω
Ξένος στις λεωφόρους των βουβών
Με μια σημαία-ιδέα στα χέρια μου
Να κυματίζει
Για όσους δεν κουράστηκαν
Ψηλά να ατενίζουν
Δεν ήρθα να πουλήσω την ψυχή μου
Κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση
Με τ’ αναλώσιμα των παζαριών
Για να με χτίσετε κατά το γούστο σας
Δεν ήρθα για να με γκρεμίσετε
Στο πήγαινε-έλα σας
Για να με σέρνετε
Εδώ θα μείνω
Κι ας μείνω τελευταίος
Τη μόδα των ανδρείκελων γκρεμίζοντας...
Πηγή (το πρωτότυπο όπως και όλη η συλλογή στο πολυτονικό): vorias.blogspot.com.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου