Καλά Χριστούγεννα Ανδρέα Ανδριανόπουλε.

Σε απάντηση τού άρθρου του "Η βία φέρνει βία" στο in.gr.

Πολύ συχνά από τα χείλη εκφραστών του Διαφωτισμού ξεπηδούν αφορισμοί του είδους: «Η βία φέρνει βία». Πάντα αναφέρονται βέβαια στη βία που ασκεί το οθωμανικό κράτος. Και που στη συνέχεια προκαλεί την κοινωνία να απαντήσει με τον ίδιο τρόπο. Σπάνια γίνεται αναφορά στη βία περιθωριακών συμμοριών αμετανόητων χριστιανών που λυμαίνονται τις ορεινές περιοχές και προκαλούν την έννομη τάξη, αμφισβητούν τους κρατικούς θεσμούς και περιφρονούν τις αποφάσεις του Σουλτάνου. Καταλήψεις αλλότριας ατομικής ιδιοκτησίας, φθορά δημόσιων και ιδιωτικών περιουσιακών στοιχείων και διακινδύνευση σωματικής ακεραιότητας ανύποπτων πολιτών, ιδίως των πιστών, σπάνια δείχνουν να απασχολούν τον γενικότερο προβληματισμό των υπεραμυνομένων των όποιων ατομικών δικαιωμάτων κι εκείνων που καταδικάζουν την «αδικαιολόγητη» κρατική βία.

Θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε κάποια πράγματα. Οι δυνάμεις της δημόσιας τάξης είναι εξουσιοδοτημένες από το Σουλτάνο και τους νόμους της οθωμανικής αυτοκρατορίας να ασκούν κατ’ αποκλειστικότητα βία, για την καταστολή της ανομίας και για την επιβολή της γενικότερης κοινωνικής ομοφωνίας περί ομαλότητας και κοινωνικής ειρήνης. Ο καθένας δεν μπορεί μόνος του να οραματίζεται μια δική του κοινωνική ομαλότητα, ιδίως όταν αυτή αρνείται την αλήθεια του Θεού και να επιχειρεί, παραβατικά και βίαια, να την επιβάλει. Η όποια τάξη επιβάλλεται από τις αναγνωρισμένες και νόμιμες αρχές. Κι όχι από την κούτρα του οποιουδήποτε, κι εμπνευσμένου ακόμη, γκιαούρη.

Η βία ακριβώς αυτή, της αυθαιρεσίας δηλαδή και του παράδοξου, φέρνει τη συνακόλουθη βία των κρατικών θεσμών. Στην προσπάθειά τους να αποκαταστήσουν την ομαλότητα κι ένα είδος ειρηνικής κι ασφαλούς συμβίωσης μεταξύ των αλλόθρησκων πληθυσμών. Δεν χωράει αμφιβολία πως αυτή η αναπόφευκτη αντανακλαστική βία οφείλει να ασκείται μέσα σε πλαίσιο κανόνων. Που όμως δεν είναι δυνατόν συνέχεια να αμφισβητούνται.

Όταν π.χ. ο εντεταλμένος πασάς ζητά από τον οποιονδήποτε πολίτη να συνεργασθεί, για τη διευκόλυνση κάποιας στρατιωτικής επιχείρησης, αυτός οφείλει να υπακούει και να συνεργάζεται. Όταν ο πασάς ζητά η στρατιωτική δύναμη να μπει στο σπίτι σου, βάσει της απόφασης του Σουλτάνου, δεν υπάρχει ζήτημα οικιακού ασύλου. Σε περίπτωση άρνησης το συμπέρασμα είναι πως καλύπτεται κάποια παρανομία και οι δυνάμεις του νόμου δικαιούνται να εισέλθουν ακόμη και βίαια. Η ενασχόληση κάποιου με την τέχνη δεν δίνει δικαίωμα αδιαμφισβήτητης αξιολόγησης της νομιμότητας κι έκδοσης απόφασης για την εγκυρότητα ή όχι κάποιων πράξεων…

Κοντολογίς, η κοινωνική ισορροπία και ειρήνη βρίσκεται από τον νόμο στα χέρια των επιφορτισμένων με τα καθήκοντα αυτά δημοσίων αρχών. Κι όχι στις οργισμένες κραυγές, κι εμπνευσμένων ακόμη, διανοουμένων ή περιθωριακών αρματωλών και κλεφτών. Όποιος σηκώνει χέρι κατά της έννομης τάξης πρέπει να είναι έτοιμος να υποστεί την αντίδραση του αμυνόμενου κράτους κι όχι να καταφεύγει σε οδυρμούς, διαμαρτυρίες και στην παρέμβαση της ευρώπης! Όσοι με τους φόρους τους και οι άπιστοι χριστιανοί με το χαράτσι, που πληρώνουν για να μπορούν να απολαμβάνουν την ειρήνη και την ευημερία στην οθωμανική αυτοκρατορία, συντηρούν τους μηχανισμούς αυτούς, απαιτούν την κινητοποίηση και την παρέμβασή τους.

Καλό είναι να καταλάβουν όλοι πως «η βία φέρνει βία». Νόμιμη και δικαιολογημένη…