There’s a certain Slant of light [Emily Dickinson]

There’s a certain Slant of light,
Winter Afternoons –
That oppresses, like the Heft
Of Cathedral Tunes –

Heavenly Hurt, it gives us –
We can find no scar,
But internal difference –
Where the Meanings, are –

None may teach it – Any –
’Tis the seal Despair –
An imperial affliction
Sent us of the Air –

When it comes, the Landscape listens –
Shadows – hold their breath –
When it goes, ’tis like the Distance
On the look of Death –



Υπάρχει μια συγκεκριμένη τού φωτός Κλίση,
Τ’ Απογεύματα τού Χειμώνα –
Που την ψυχή καταπιέζει, όπως το Βάρος   
Των Ήχων Καθεδρικού Ναού –

Εξ Ουρανού οι Πληγές μας –
Με ουλές χωρίς,
Αλλά αντιφάσεις εσωτερικές –
Εκεί που τα Νοήματα, είναι –

Κανείς να στα διδάξει – Οιοσδήποτε –
Της Απελπισίας η σφραγίδα είναι –
Αυτοκρατορική δοκιμασία
Από τον Αέρα σε μας σταλμένη –

 Όταν έρχεται, το Τοπίο ακούει –
Σκιές – την ανάσα τους κρατούν –
Όταν φεύγει, σαν την Απόσταση είναι
Απ’ του Θανάτου το βλέμμα –


Πηγή Πρωτότυπου: Emily Dickinson - The Complete Poems - No 258.