ΕΞΟΣΤΡΑΚΙΣΜΟΣ
Γυμνές λέξεις
Απ’ τα τρίσβαθα
Διαστέλλουν το χώρο
Και προχωράς
Πίσω μια οριζόντια φωνή
Μονοδιάστατη
Σαν προβολέας φορτηγού
Διαυγάζει τη φυγή
Και η ξαφνική βροχή
Ξεπλένει τα ίχνη
Μιας ανοίκειας πια μυρωδιάς
Η νύχτα συστέλλει τα όρια
Να γίνουνε πέτσα σου
Να περιλάβεις τ’ αστέρια
Σε μιαν ησυχία απλανή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου