Τόσο αδύναμος
Όταν ήμουν νέος, πιο νέος από πρώτα
Ποτέ δεν είδα την αλήθεια κρεμασμένη απ' την πόρτα.
Και τώρα πιο μεγάλος, τη βλέπω κατάματα
Και τώρα πιο μεγάλος, πρέπει να σηκωθώ να συμμαζέψω τα πράματα.
Κι ήμουν πράσινος, πιο πράσινος απ' το λόφο
Όπου φουντωμένα τα λουλούδια κι ο ήλιος έλαμπε στέρεος.
Τώρα πιο σκοτεινός από θαλάσσιο έρεβος
Απόθεσέ με, να χαρείς, σ' έναν τόπο.
Κι ήμουν δυνατός, δυνατός μες στο ηλιόφως
Έλεγα θα πρόφταινα το κλείσιμο της μέρας.
Τώρα πιο φευγαλέος από γαλάζιο της εσπέρας
Ω, τόσο αδύναμος έτσι που σ' έχω ανάγκη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου