Ο Μήνας των Μπουμπουκιών (*)
(Η τελευταία λέξη του Angiolillo)
(Η τελευταία λέξη του Angiolillo)
Ζερμινάλ! – Του Άρεως το Πεδίο οργώνει•
Σκληρό ‘ναι το ατσάλι που κόβει και καυτή ‘ναι η ανάσα των μεγάλων Βοδιών
Με τα πλευρά τους σε υπερένταση και υποκύψει έχοντας
Κάτω απ’ τη βουκέντρα αυτού που τον αναλογούντα Θάνατο καθοδηγεί.
Σκληρό ‘ναι το ατσάλι που κόβει και καυτή ‘ναι η ανάσα των μεγάλων Βοδιών
Με τα πλευρά τους σε υπερένταση και υποκύψει έχοντας
Κάτω απ’ τη βουκέντρα αυτού που τον αναλογούντα Θάνατο καθοδηγεί.
Ζερμινάλ! – Σπέρνονται του Δράκου τα δόντια• (**)
Δίκαιος κι ασυμβίβαστος ο σπορέας πετάει το σπόρο
Που δεν θα μαζέψει αν κι αυτός ταχύτατα θ’ αναπτυχθεί•
Κατευθείαν κάτω στου Θανάτου τ’ αυλάκι βαδίζει, και δεν προσέχει.
Δίκαιος κι ασυμβίβαστος ο σπορέας πετάει το σπόρο
Που δεν θα μαζέψει αν κι αυτός ταχύτατα θ’ αναπτυχθεί•
Κατευθείαν κάτω στου Θανάτου τ’ αυλάκι βαδίζει, και δεν προσέχει.
Ζερμινάλ! – Κεφάλια με Κράνη ξεπετάγονται
Πολύ μακριά, στου Άρεως το Πεδίο, σε λαμπερές σειρές•
Μ’ άγριου πολέμου σημεία η ξεσηκωμένη γη βροντοφωνάζει.
Πολύ μακριά, στου Άρεως το Πεδίο, σε λαμπερές σειρές•
Μ’ άγριου πολέμου σημεία η ξεσηκωμένη γη βροντοφωνάζει.
Στον τάφο του μέσα ο σπορέας κοιμάται και χαμογελά.
Το μυθιστόρημα του Emile Zola: Germinal, του 1985,επηρέασε βαθύτατα τους αναρχικούς του 19ου αιώνα.
Ο Michele Angiolillo, ήταν ένας νεαρός Ιταλός αναρχικός ο οποίος διαμαρτυρόμενος ενάντια στις πρακτικές τής Ισπανικής κυβέρνησης, ως προς τον τρόπο αντιμετώπισης των πολιτικών της αντιπάλων, πυροβόλησε και σκότωσε τον Αύγουστο τού 1897 τον Ισπανό πρωθυπουργό.
(*) Germinal: πρώιμος, αρχικός, εμβρυϊκός, βλαστικός, σπερματικός, αλλά και ο έβδομος μήνας τού γαλλικού επαναστατικού ημερολογίου 22 Μαρτίου – 20 Απριλίου.
(**) Αξίζει να αντιπαραβάλουμε το μύθο τού Κάδμου, ο οποίος, ακολουθώντας χρησμό τού Μαντείου των Δελφών, ακολούθησε μια γελάδα, στα πλευρά τής οποίας ήτανε ζωγραφισμένη μια ημισέληνος, και εκεί που γονάτισε ίδρυσε μια πόλη: τη Θήβα. Κοντά στη Θήβα, σε μια πηγή, ζούσε ένας δράκος, τον οποίο, με συμβουλή τής Θεάς Αθηνάς, σκότωσε και έσπειρε τα δόντια του, από τα οποία φύτρωσαν οπλισμένοι άντρες. Αυτοί αλληλοσκοτώθηκαν εκτός από πέντε, και αυτοί οι πέντε ήταν οι πρώτοι κάτοικοι τής Θήβας (που ονομαστήκανε σπαρτοί). Δεν ξέρω αν είναι σύμπτωση. Εκτιμώ ότι η Voltairine de Cleyre γνώριζε το μύθο και τον χρησιμοποίησε ως βάση, με εξαιρετικό τρόπο, για να πει για την ανάγκη να γεννηθεί ένας νέος / διαφορετικός άνθρωπος.
Germinal
(The last word of Angiolillo)
(The last word of Angiolillo)
Germinal! – The Field of Mars is plowing,
And hard the steel that cuts, and hot the breath
Of the great Oxen, straining flanks and bowing
Beneath his goad, who guides the share of Death.
And hard the steel that cuts, and hot the breath
Of the great Oxen, straining flanks and bowing
Beneath his goad, who guides the share of Death.
Germinal! – The Dragon’s teeth are sowing,
And stern and white the sower flings the seed
He shall not gather, though full swift the growing;
Straight down Death’s furrow treads, and does not heed.
And stern and white the sower flings the seed
He shall not gather, though full swift the growing;
Straight down Death’s furrow treads, and does not heed.
Germinal! – The Helmet Heads are springing
Far up the Field of Mars in gleaming files;
With wild war notes the bursting earth is ringing.
Far up the Field of Mars in gleaming files;
With wild war notes the bursting earth is ringing.
Within his grave the sower sleeps, and smiles.
Emile Zola’s novel Germinal (1885) was an important influence on anarchists in the nineteenth century.
Michele Angiolillo was a young Italian anarchist who, as a protest against the Spanish government’s practice of torturing its political opponents’ shot and killed Spain’s Prime Minister in August 1897.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου