Η ΠΕΤΡΑ
Η πέτρα
είναι μια τέλεια δημιουργία
που ισούται με τον εαυτό της
υπακούοντας στα όριά της,
γεμάτη ακριβώς
με μια πέτρινη σημασία.
Αισθάνομαι βαρειά τύψη
όταν την κρατώ στο χέρι μου
και το ευγενικό της σώμα
το διαπερνά μια ψεύτικη θερμότης.
Οι πέτρες δεν μπορούν να ημερωθούν.
Στο τέλος θα μας κοιτάζουν
μ’ ένα ήρεμο, παγερό βλέμμα.
Από το 36ο Τεύχος τού λογοτεχνικού περιοδικού Ενδοχώρα – 1965.
είναι μια τέλεια δημιουργία
που ισούται με τον εαυτό της
υπακούοντας στα όριά της,
γεμάτη ακριβώς
με μια πέτρινη σημασία.
Αισθάνομαι βαρειά τύψη
όταν την κρατώ στο χέρι μου
και το ευγενικό της σώμα
το διαπερνά μια ψεύτικη θερμότης.
Οι πέτρες δεν μπορούν να ημερωθούν.
Στο τέλος θα μας κοιτάζουν
μ’ ένα ήρεμο, παγερό βλέμμα.
Από το 36ο Τεύχος τού λογοτεχνικού περιοδικού Ενδοχώρα – 1965.
Εδώ για τον Zbigniew Herbert.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου